तेबे हनन्या उठून भाती हुन घर ने गेलो, आउर हुनचो उपरे आपलो हाथ संगाऊन भाती बल्लो, “हे भाई शाऊल, परबु, बल्लोने ईशु जोन हुन बाट ने, जाहां ले तुय ईलीस तुके दका दिलो, हुनी मोके पठालो से कि तुय फेर दकुक सक आउर पवितर आत्मा ले समपूरन हो।”
आउर तुरते हुनचो आँईकमन ले छाल असन घसरली आउर हुन दकुक मुरयालो, आउर उठून भाती डूबन धरलो