ଚିମ୍ତା ପାର୍ମେଶ୍ଵାର୍ ଅଡ଼୍ଆଃ ରେନ୍ ଗୋମ୍କେ, ବିରିଃ କେତେ ଦୁହାର୍ ହାଣ୍ଡେଃ ଛାବା କେଦାଏ, ଏନ୍ତେ ଆପେ ବାହାରି ତିଙ୍ଗୁ କେତେ ଦୁହାର୍ ଟୋଅ-ଟୋଅ ୟାପେ ହାର୍ ଆର୍ଜି କେତେ କାଜିୟାପେ, ‘ହେ ପ୍ରାଭୁ, ଆଲେୟାଃ ଲାଗିନ୍ ଖଲାଅ ତାମ୍,’ ହାର୍ ଇନିଃ କାଜିରୁଆଡ଼୍ ୟାଏ, ‘ଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ କାଇଙ୍ଗ୍ ସାରିୟା, ଆପେ କୋତାଃ ରେନ୍ ତାନ୍ପେ?’