‘ओ म़नाचिएदा खाराकि लोचि,
“एन्मा ना खानानिन त़एनुम, मेन देम्खाछाङ त़तुप्तिमिन,
चोप्मा ना त़चोउम, मेन देम्खाछाङ त़खान्मिन।”
देकिनालो ओ म़नाचिओ अ़चुओ मिन्माचि मान्तुप्कादा लिसायुङ्सा।
खोन्कि मोचिओ अ़चुओ नाबाक खामान्एन्कादा लिसायुङ्सा,
खोन्कि मोचिआ अ़चुओ म़क अ़सिप्तायुङ्सा।
माङ्नालो मोचिआ अ़चुओ म़क्आ खाङ्मा अ़रुवाओ,
खोन्कि अ़चुओ नाबाक्आ अ़एनाओ,
खोन्कि अ़चुसाकोङ्वाआ अ़तुप्ताओ।
खोन्कि अ़ङ्काएदात्नि म़लासाओ, खोन्कि अ़ङ्का मोचि नुसुङ्च़ङ्ओ।’