awit ya sangka njeruh kono, sangka atiné wong, kewetu gagasan-gagasan ala, mlaku bédang, nyolong, matèni, mlaku bédang, srakah, tingkah dursila, pokal gawé lityik, mlaku rusuh, mèri, ngolok-olok, umuk, tindak-tanduk tanpa pikiran. Sak kabèhé sing ala kuwi asalé sangka njeruh lan gawé najisé wong.”