Popular Bible Verses from Lukas 13

Share

Semauré Yésus marang wong-wong ing kono: “Pada ngupayaa mlebu ing lawang sing tyiut! Awit Aku ngomong marang kowé: Okèh wong sing ngupaya mlebu, nanging ora bisa.

Ing kono ana wong wadon sing ketèmpèlan roh wis wolulas taun, terus lara lan dadi bungkuk, ora bisa ngadek jejek. Bareng Yésus weruh wong mau, terus dityeluk lan diomongi ngéné: “Ibu, lelaramu wis waras.”

Terus ditumpangi tangan lan sak nalika kuwi uga wong wadon mau bisa ngadek jejek menèh lan terus ngluhurké asmané Gusti Allah.

Sak temené ana wong sing kèri déwé bakal dadi sing ndisik déwé lan ana wong sing ndisik déwé bakal dadi sing kèri déwé.”

Yèn sing nduwé omah wis ngadek lan ngantying lawangé lan kowé ngadek ing njaba lan wiwit totok-totok lawang karo ngomong: Bendara, kita dibukakké lawangé! Panjenengané bakal nyauri ngéné: Aku ora kenal, kowé kuwi sapa?

‘Ora’, tembung-Ku marang kowé. Nanging yèn kowé kabèh pada ora mratobat, bakal mati karo tyara mengkono.”

Nanging Panjenengané bakal ngomong marang kowé: Aku ora kenal, kowé kuwi wong ngendi, pada minggira sangka ngarep-Ku, hé wong sing pada gawé ala!

Yésus terus ngomong: “Kratoné Gusti Allah kuwi kenèng dipadakké apa lan kena Tak umpamakké apa? Kuwi kena dipadakké wiji sawi, sing dijukuk lan disebar karo wong ing kebon, terus tukul lan dadi wit, nganti manuk-manuk ing awang-awang pada nusuh ing pangé.”