Popular Bible Verses from Wiwitan 32

Share

Wong lanang kuwi ngetokké tembung menèh: “Jenengmu sak terusé duduk Yakub menèh, nanging Israèl, awit kowé wis gelut nglawan Gusti Allah lan manungsa, nanging kowé menang.”

Wong lanang mau terus ngetokké tembung: “Wis, utyulna aku, awit wis ésuk byar!” Tembungé Yakub: “Panjenengan ora bakal kula tyulké, yèn durung ngekèki berkah marang kula.”

Nanging Yakub kèri déwé. Dadakan ana wong lanang sing nggelut Yakub nganti tekan ésuk byar.

Panggonan kono mau dijenengaké Yakub Penièl, tembungé: “Aku wis weruh Gusti Allah adu-arep, nanging nyawaku ketulungan.”

Bareng wong lanang mau rumangsa ora bisa ngalahké, terus ngantem pupuné Yakub, sak nalika pupuné kesléo sak njeruhné gelut mau.

Pitakoné wong lanang mau: “Jenengmu sapa?” Kula: “Yakub.”

Yakub terus ngomong: “Panjenengan kula suwun nyebut asmamu.” Nanging tembungé: “Kenèng apa kowé ndadak takon asmaku?” Yakub terus diberkahi ing kono.

kula iki blas ora pantes yèn nampa kabèh kawelasan katrésnan lan kasetian sing wis Gusti wènèhaké marang abdimu, mbiyèn kula nyabrang laut Yordan kula mung nggawa teken kula iki, nanging kula saiki wis nganti dadi rong kumpulan iki.

Ya kuwi jalarané wong Israèl nganti saiki ora mangan daging sing nutupi pupuné, awit Gusti wis ngantem pupuné Yakub, ing ototé tyetik pupuné.

Yakub terus ngomong: “Duh Gusti Allahé simbah Abraham lan Gusti Allahé bapak Isak, duh GUSTI, sing wis ngetokké tembung marang kula: Kowé muliha menyang negaramu marang sanak sedulurmu lan Aku bakal nggawé betyik marang kowé

Gusti utyulké kula sangka tangané kakang kula, sangka tangané Esau, awit kula wedi marang dèwèké, menawa tekané terus matèni kula uga para ibu lan anak-anaké.