लेकन पतरस ने आखया, “ए हनन्याह! शतान ने तेरे मन च ए गल्ल कि पाई ऐ के तू पवित्र आत्मा कन्ने चुठ बोले, ते जमीन दे केछ पैसे रखी ले? जेलै तकर ओ तेरे कोल रेई, के तेरी नेई ही? ते जेलै बिकी गेई तां के ओदी कीमत तेरे वश च नेई ही? तो ए गल्ल अपने मन च कि बचारी? तो मनुक्ख कन्ने नेई लेकन परमेसर कन्ने चुठ गलाया ऐ।” ए गल्लां सुनदे गै हनन्याह जमीन उपर टेई गीया ते प्राण शुड़ी दिता, ते सारें सुनने आलें उपर बड़ा डर शाई गीया।