ہائے افسوس تُہاڈے اُتّے فقِیہو تے فرِیسیو مکّارو ایس لئی پئی تُسی پُودنے تے سونف تے زِیرے دے اُتّے دَہ یکّی لاندے اوہ۔ پر شریعت دِیاں بھاریاں بھاریاں گلّاں نُوں یعنی عدالت تے رَحم تے اِیمان نُوں تُساں چھڈ دِتّا اے۔ چاہیدا سی پئی تُسی ایہناں نُوں کر دے تے اوہناں نُوں وی نا چھڈ دے۔