تے مَیں باپ کول عرض کراں گا تے اوہ تُہانوں دُوجا مددگار بخشے گا پئی اوہ سدا تُہاڈے نال ہوئے۔ یعنی سچیائی دا رُوح جِہنُوں دُنیا نئیں پا سکدی کیوں جو اوہ نا اوہنوں ویکھدی اے تے نا اوہنوں جاندی اے۔ تُسی اوہنوں جان دے ہو کیوں جو اوہ تُہاڈے نال رہندا اے تے تُہاڈے وِچ ہوئے گا۔