Popular Bible Verses from YERMIA 7

Share

Basa karuhun maraneh ku Kami dibawa kaluar ti Mesir, ku Kami henteu dikudukeun nyanggakeun kurban nu diduruk atawa kurban-kurban sejenna. Anu diparentahkeun ku Kami nya eta kudu nurut ka Kami, sangkan Kami jadi Allahna sarta maranehna jadi umat Kami. Sarta kudu ngalakonan jalan nu diparentahkeun ku Kami, sangkan marulus dina sagala perkara.

Tapi henteu narurut, henteu malire. Anggur ngayunkeun tabeatna anu wangkelang, ngajujur pangajak hatena anu jahat, beuki lila lain beuki hade, tapi beuki goreng.

Robah jalan hirup jeung eureunan kalakuan nu ayeuna teh. Dina urusan jeung pada batur kudu jujur. Ulah macikeuh deui ka urang asing, ka yatim pahatu jeung ka randa-randa. Ulah maehan deui jelema anu taya salahna di ieu tanah. Ulah ngabarakti deui ka allah-allah sejen, sabab eta teh bakal nyilakakeun ka maraneh. Saupama maraneh daraek robah kalakuan, ku Kami diidinan caricing terus di ieu tanah anu ku Kami geus dipusakakeun ka karuhun maraneh supaya jadi tanah milik anu tetep.

PANGERAN miwarang kaula ka gapura Bait Allah, paranti urang Yuda arasup ngabakti. Kaula dititah nangtung di dinya ngumumkeun pangandika Mantenna, PANGERAN Nu Maha Kawasa, Allah Israil. Kieu anu kudu diucapkeun ka maranehna, ”Robah kalakuan jeung kabiasaan hirup maraneh, sangkan ku Kami diidinan caricing di dieu.