Popular Bible Verses from DANIEL 6

Share

Sang nahibaloan ni Daniel nga ang sinulat napirmahan, nagsulud sia sa iya balay diin nabuksan ang mga talambuan sa iya hulut nayon sa Jerusalem; kag nagluhud sia sing makatlo sa isa ka adlaw, kag nagpangamuyo kag nagpasalamat sa atubangan sang iya Dios, subong sang ginhimo niya sang una.

Ang akon Dios nagpadala sang iya manugtunda kag nagtakup sang mga baba sang mga leon, kag wala sila magdaut sa akon, sanglit nga sa atubangan niya ang pagkawala sing sala nakita sa akon; kag sa atubangan mo man, O hari, wala ako makahimo sing daut.”

Nagahimo ako sing mando, nga sa bug-os nga ginsakpan sang akon ginharian ang tanan nga tawo magkurug kag magkahadluk sa atubangan sang Dios ni Daniel, kay sia amo ang Dios nga buhi, nga malig-on sa gihapon; ang iya ginharian indi malaglag, kag ang iya pagbulut-an mangintubtub gid sa katapusan. Sia nagaluwas kag nagasagup, nagahikut sia sing mga talandaan kag katingalahan sa langit kag sa duta, sia nga nagluwas kay Daniel sa gahum sang mga leon.”

Niyan ang hari nagsogo, kag gindala nila si Daniel kag ginsulud sia sa lungib sang mga leon. Karon ang hari nagsiling kay Daniel, “Ang imo Dios, nga ginaalagad mo sing dalayon, sia magaluwas sa imo!”