Сабалыкъ ашагъан сонъ, Иса Симон Пётрдан сорады:
– Юхан огълу Симон, сенинъ Манъа олгъан севгинъ буларнынъ севгисинден зиядеми?
– Эбет, Рабби! Мен Сени севгенимни Озюнъ билесинъ де, – деди Онъа Пётр.
– Къозуларымны ашат, – деди онъа Иса.
Экинджи кере Иса Пётрдан кене сорады:
– Юхан огълу Симон, сен Мени севесинъми?
– Эбет, Рабби! Сени севгенимни Озюнъ билесинъ де, – деди Пётр Онъа.
– Къойларымны бакъ, – деди онъа Иса.
Сонъ учюнджи кере Пётрдан сорады:
– Юхан огълу Симон, сен Мени севесинъми?
Озюнден учюнджи кере: «Мени севесинъми?» – деп сорагъанына Пётрнынъ джаны агъырды.
– Рабби! Сен эр шейни билесинъ, мен Сени севгенимни де билесинъ, – деди Пётр. Иса онъа шойле деди:
– Къойларымны ашат!