دگه رۆچے، ایسّا یکّ شهرێا اَت. اۆدا مردے سرا تان پادا سْیَهگَرّئے نادْراهیا گپتگاَت. وهدے ایسّایی دیست، آتک و دێم په چێر کپت، دَزبندیای کرت: ”او واجه! اگن تئو بلۆٹئے منا وشّ و پَلگار کرتَ کنئے.“ ایسّایا وتی دست شهارت، دستی پِر مُشت و گوَشتی: ”منَ لۆٹان. دْراه و پاک ببئے!“ هما دمانا، سْیَهگَرّا مرد یله دات.