အာျဗဟံသည္ အေမြအျဖစ္ဆက္ခံရမည့္ျပည္သို႔ထြက္ခြာသြားရန္ ေခၚယူေတာ္မူျခင္းခံရေသာအခါ မည္သည့္အရပ္သို႔သြားရမည္ကိုမသိဘဲလ်က္ ယုံၾကည္ျခင္းအားျဖင့္နာခံ၍ ထြက္သြားေလ၏။ သူသည္ ယုံၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ကတိထားေတာ္မူေသာျပည္၌ တိုင္းတစ္ပါးသားကဲ့သို႔ ဧည့္သည္အျဖစ္ေနထိုင္၍ တစ္ခုတည္းေသာကတိေတာ္ကို အတူတကြအေမြဆက္ခံသူမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဣဇက္၊ ယာကုပ္တို႔ႏွင့္အတူ တဲမ်ားတြင္ေနထိုင္ၾက၏။