परमप्रभुं धयादिल, “जिं धात्थें हे मिश्रय् च्वंपिं जि थः मनूतय्त तसकं सास्ती जूगु खनागु दु। अले मिश्रीतय्सं यानाः इपिं ख्वःगु सः जिं न्यनागु दु। इमिगु दुःख जिं स्यू, च्यूताः नं कयाच्वनागु दु। अथे जुयाः इमित मिश्रीतय्गु ल्हातं त्वःतकाः व देशं मेगु भिंगु व तःधंगु दुरु व कस्ति बाः वयाच्वंगु कनानी, हित्ती, एमोरी, परिज्जी, हिव्वी व यबूसीतय्गु देशय् हयेत जि क्वहां वयागु दु।