मारा धयागु थासय् थ्यंकाः इमिसं अनयागु लः त्वने मफुत, छाय्धाःसा अनयागु लः खाइसे च्वं। अथे जुयाः हे व थाय्यात मारा धयातःगु खः। अथे जुयाः मनूतय्सं “जिमि छु त्वनेगु?” धकाः मोशायात कचकच यात।
अले मोशां परमप्रभुयात ग्वाहालिया निंतिं प्रार्थना यात। परमप्रभुं वयात सिँकुचा छकू क्यनादिल। वं उकियात लखय् वांछ्वल, अले लः सात।
परमप्रभुं अन हे इमित छगू नियम बियाः स्यनेकने यानादिल। वय्कलं अन इमिगु विश्वास गुलि बल्लाः धकाः नं स्वयादिल।