Popular Bible Verses from Луқо* 13

Share

«Кӯшишу ғайрат кунед, то аз дари танг дароед, зеро ба шумо мегӯям, ки бисёр касон кӯшиш мекунанд, ки аз он дар дароянд, вале даромада наметавонанд.

Дар он ҷо зане буд, ки рӯҳи нопок, яъне ҷин ӯро ҳаждаҳ сол боз қадхамида карда буд ва ӯ ҳеҷ қоматашро рост карда наметавонист. Исо инро дида, ӯро ба наздаш даъват кард ва дастонашро бар ӯ гузошта, гуфт: «Эй зан! Ту аз бемориат раҳоӣ ёфтӣ». Қомати зан дарҳол рост шуда, вай Худоро ҳамду сано хонд.

Исо инро дида, ӯро ба наздаш даъват кард ва дастонашро бар ӯ гузошта, гуфт: «Эй зан! Ту аз бемориат раҳоӣ ёфтӣ». Қомати зан дарҳол рост шуда, вай Худоро ҳамду сано хонд.

ва баъзе аз онҳое, ки ҳоло охирон ҳастанд, аввалин мешаванд ва онҳое, ки аввалин ҳастанд, охирон мешаванд».

Вақте ки соҳибхона хеста дарро маҳкам мекунад, шумо дар берун мемонед ва дарро кӯфта мегӯед: „Хоҷа! Дарро бароямон кушоед!“ Вале Ӯ ба шумо чунин ҷавоб медиҳад: „Ман намедонам шумо аз куҷо ҳастед!“

Ба шумо мегӯям, не! Вале, агар тавба карда, аз гуноҳҳоятон даст накашед, ҳамаатон монанди онҳо мемуред».

Вале Ӯ ба шумо ҷавоб хоҳад дод: „Ман намедонам шумо аз куҷо ҳастед, дур шавед аз ман, эй ҳамаи бадкорон!“

Исо гуфт: «Подшоҳии Худо ба чӣ монанд аст? Ман онро бо чӣ муқоиса кунам? Он ба тухми хардал монанд аст, ки шахсе гирифта, дар боғи худ мекорад. Он рӯида, дарахт мешаваду парандаҳо дар миёни шохаҳояш лона мегузоранд».