Puwerte gid ang kaakig sang mga tawo
nga wala nagakilala sa imo.
Kay nag-abot na ang oras nga silutan mo sila.
Kag ang mga patay hukman mo na.
Amo na ini ang oras nga hatagan mo sing padya ang imo mga ulipon,
ang mga propeta, ang imo mga katawhan,
kag ang tanan nga nagatahod sa imo,
bantog man ukon indi.
Oras na nga pamatyon mo ang mga tawo nga nagaguba sang kalibutan.”