Популярни библейски стихове от Genesis 11

Споделяне

Agus a dubhairt an TIGHEARNA, Féuch, is áon an pobal uile, agus is éinteanga atá aca uile; agus do thosuigheadar so do dhéunamh: agus a nóis ni coinneóchar éinni úatha, dar sháoileadar a dhéunamh. Ag súd chuguinn, déunnimne síos, agus buaidhrim a teangadh, ionnus nach dtúigfid siad glór a chéile.

Agus a dubhradar, Gluáisidh, déunam cathair dhuinn féin, agus tor a roitheachuidh a bhárr go neamh; agus déunam ainm dhuinn féin, deagla go spréighfigh sinn ar feadh na talmhan go huilidhe.

Is uime sin goirthear Bábel dainm dhi; do chionn gur bhuaidhir an TIGHEARNA annsin teanga an domhuín uile: agus do spréigh an TIGHEARNA as sin íad ar feadh na talmhan uile.

Agus do bhí an domhan uile ar éinteanguidh amháin, agus ar éanchomhradh.

Agus táinic an TIGHEARNA a nshúas dfeachuin na caithreach, agus an tuir do rinneadar clann na ndáoine.

Mar sin do sgáoil an TIGHEARNA ó chéile íad as sin ar feadh na talmhan uile; agus do sguireadar an cathair do thógbháil.