Популярни библейски стихове от Genesis 27

Споделяне

Guð gevi tær døgg av himni og fiti jarðar og nøgdir av korni og aldinløgi. Tjóðir skulu tæna tær og tjóðflokkar lúta tær! Tú skalt valda brøðrum tínum, og synir móður tínar skulu lúta tær! Bannaður veri hvør tann, sum bannar teg, og signaður veri hvør tann, sum signar teg!»

Tá segði hann: «Av sonnum eitur hann Jákup, tí at tvær ferðir hevur hann nú teipað meg; frumburðarrætt mín tók hann; og nú hevur hann tikið signing mína.» Og hann segði: «Hevur tú onga signing eftir til mín?»

Tá svaraði Ísakur, faðir hansara, og segði við hann: «Fjart frá fiti jarðarinnar skal bústaður tín verða og uttan døgg av himni! Av svørði tínum skalt tú liva, og træla skalt tú hjá bróður tínum. Men tá ið tú leggur á tað dýrasta, tú ert mentur, manst tú bróta ok hans av hálsi tínum.»

Tá segði Esav við faðir sín: «Hevur tú bara hasa einu signingina, faðir mín? Signa tú eisini meg, faðir mín!» Og Esav skar í grát.