Популярни библейски стихове от Genesis 16

Споделяне

Men Harranum, sum við hana hevði talað, gav hon navnið: Tú ert Guð, sum sært. Tí hon segði: «Havi eg hómað hann, ið sær meg?»

Framvegis segði eingil Harrans við hana: «Sí, tú ert við barn og skalt føða son; hann skalt tú nevna Ísmael; tí at Harrin hevur hoyrt neyðarróp tíni.

Hann skal vera maður líkur villiasna; hond hansara skal vera ímóti hvørjum manni, og hvørs mans hond ímóti honum; hann skal ikki víkja fyri nøkrum av frændum sínum!»