Популярни библейски стихове от Matej 13

Споделяне

A i šukar phuv ki savi sejime o zrnja, adavai okova kova šunela hem haljovela o lafi. Ov čače anela bijandipe – šel puti, šovardeš puti ili trijanda puti više adalestar so inele sejime.”

A o than maškaro kare ko savoi sejime o zrnja, adavai okova kova šunela o lafi, ali o brige akale dživdipnasere hem o zavodljivost e barvalipnasoro tasavena o lafi, i našti anel bijandipe.

Svakonese kova šunela o lafi oto carstvo e nebosoro, a na haljola le, avela o Bišukar hem čorela lestar okova soi lese sejime ano vilo. Adavai o than ko drom ko savoi sejime o zrnja.

A o than e barencar ko savoi sejime o zrnja, adavai okova kova šunela o lafi hem odmah lela le radosno. Ali, adalese so nane le baro koreno ana peste, na trajini but. Kad avela i nevolja ili o progonstvo zbog o lafi, ov odmah otperela oti vera.

“O carstvo e nebosoroi sar o blago garavdo ki njiva. Kad o manuš arakhi le, palem garaj le hem radosno džala te biknel sa so isi le hem činela adaja njiva.”

A nesave pele ki šukar phuv hem ande bijandipe – šel puti, šovardeš puti ili trijanda puti više adalestar so inele sejime.

Muken soduj te barjon đi ki žetva. I kad ka avel o vreme e čedibnasoro, ka phenav okolenđe kola čedena: Ikalen najangle o kukolj hem phanden le ko kupe te tharel pe, a o điv čeden hem čhiven le maje ki šupa.’ ”