Популярни библейски стихове от 1. Mosebok 3

Споделяне

No såg kvinna at treet var godt å eta av, og ho tykte det var ein hugnad for augo – eit framifrå tre, sidan det kunne gjera ein klok. Så tok ho av frukta og åt. Og ho gav mannen sin, som var med henne, og han åt.

Ormen var listigare enn alle villdyra som Herren Gud hadde skapt. Han sa til kvinna: «Har Gud verkeleg sagt at de ikkje skal eta av noko tre i hagen?»

Fiendskap vil eg setja mellom deg og kvinna, mellom ditt avkom ¬og hennar ætt. Dei skal krasa ditt hovud, og du skal hogga dei ¬i hælen.»

Til kvinna sa han: «Stor vil eg gjera di møde så tidt du er med barn; med verk og vande ¬skal du føda. Etter mannen din ¬skal du stunda, og han skal råda over deg.»

Med sveitte i andletet skal du eta ditt brød, til dess du fer i jorda att; for av henne er du teken. Jord er du, og til jord skal du atter verta.»

Og til Adam sa han: «Fordi du høyrde på kona di og åt av treet som eg forbaud deg å eta av, skal jorda vera forbanna ¬for di skuld. Med møde skal du næra deg ¬av henne alle dine levedagar.

Då sa han: «Kven har sagt deg at du er naken? Har du ete av det treet eg forbaud deg å eta av?»

Han dreiv mennesket bort; og austanfor hagen sette han kjerubane og det logande sverdet som svinga att og fram. Dei skulle vakta vegen til livsens tre.

Adam kalla kona si Eva; for ho vart mor til alle som lever.