ПСАЛТЫР 91:1-16
ПСАЛТЫР 91:1-16 Біблія (пераклад В. Сёмухі) (ББЛ)
Псальма. Песьня на дзень суботні. Дабро ёсьць - славіць Госпада і сьпяваць імю Твайму, Усявышні, абвяшчаць раніцай ласку Тваю і праўду Тваю ўначы, на дзесяціструнным і на псалтыры, зь песьняю на арфе. Бо Ты ўсьцешыў мяне, Госпадзе, тварэньнем Тваім; я захапляюся дзеямі рук Тваіх. Якія вялікія дзеі Твае, Госпадзе! дзівосна глыбокія помыслы Твае: Чалавек няцямны ня ведае, і недавумак не разумее таго. Тым часам як бязбожныя растуць, бы трава, і ліхадзеі квітнеюць, каб зьнікнуць навечна, - Ты, Госпадзе, высокі векавечна! Бо вось, ворагі Твае, Госпадзе, - вось, ворагі Твае гінуць, і рассыпаюцца ўсе ліхадзеі; а мой рог Ты падымаеш, як рог аднарога, і я ўмашчаны сьвежым алеем; і вока маё глядзіць на ворагаў маіх, і вушы мае чуюць пра паўсталых на мяне злыдняў. Праведнік цьвіце, як пальма, узвышаецца, быццам кедр на Ліване. Пасаджаныя ў доме Гасподнім, яны цьвітуць на падворках Бога нашага; яны і ў старасьці пладаносныя, сакавітыя і сьвежыя, каб абвяшчаць, што Гасподзь справядлівы, цьвярдыня мая, і няма ў Ім няпраўды.
ПСАЛТЫР 91:1-16 Біблія (пераклад А.Бокуна) (БББ)
Той, які жыве пад заслонай Найвышэйшага і пад ценем Усемагутнага, кажа да ГОСПАДА: «Ты — прыстанішча маё і цьвярдыня мая, Бог мой, на Якога я спадзяюся». Бо Ён выратуе цябе ад пасткі птушкалова, ад пошасьці сьмяротнай. Пер’ем Сваім закрые цябе, і пад крыламі Ягонымі будзеш мець надзею; праўда Ягоная — шчыт і заслона. Не спалохаешся страху ўначы, ані стралы, якая ўдзень ляціць, ані пошасьці, якая ў цемры прыходзіць, ані заразы, якая сярод белага дня пустошыць. Тысяча побач з табой упадзе і дзесяць тысячаў праваруч ад цябе, а да цябе яна не падыйдзе. Толькі вачыма тваімі глядзець будзеш і ўбачыш з бязбожнымі расплату. За тое, што ты ГОСПАДА, прыбежышча сваё, і Найвышэйшага выбраў за сялібу сабе, не спаткае цябе злое, і пакараньне не наблізіцца да намёту твайго. Бо Ён анёлам Сваім загадае пра цябе, каб захоўвалі цябе на ўсіх шляхах тваіх. На руках панясуць цябе, каб не спатыкнуўся аб камень нагою тваёю. Па ільвах і гадзюках хадзіць будзеш, львянятаў і цмокаў патопчаш. «За тое, што ён Мяне ўзьлюбіў, збаўлю яго; узвышу яго, бо імя Маё ведае. Будзе клікаць Мяне, і Я адкажу яму; у бядзе Я буду з ім, выратую яго і ўшаную яго. Доўгімі днямі насычу яго і дам убачыць збаўленьне Маё».