ФІЛІМОНА 1:4-16
ФІЛІМОНА 1:4-16 Біблія (пераклад А.Бокуна) (БББ)
Дзякую Богу майму, заўсёды ўзгадваючы пра цябе ў малітвах маіх, чуючы пра любоў тваю і веру, якую маеш да Госпада Ісуса і да ўсіх сьвятых, каб супольнасьць веры тваёй была дзейснай у пазнаньні ўсякага дабра, якое ў вас у Хрысьце Ісусе. Бо вялікую маем ласку і пацяшэньне ў любові тваёй, бо праз цябе, браце, супачылі ўнутранасьці сьвятых. Дзеля гэтага, маючы вялікую ў Хрысьце адвагу загадваць табе, што прыстойна [рабіць], лепш праз любоў прашу я, ня хто іншы, як Павал, староста, а цяпер і вязень Ісуса Хрыста. Прашу цябе адносна дзіцяці майго Анісіма, якога я нарадзіў у путах маіх, што быў некалі некарысны для цябе, а цяпер патрэбны табе і мне. Яго я паслаў, а ты яго, як мае ўнутранасьці, прыймі. Хацеў я яго пры сабе трымаць, каб ён замест цябе паслужыў мне ў путах за Эвангельле, але без твае згоды нічога не хацеў зрабіць, каб дабро тваё не з прынукі было, а з добрае волі. Бо можа ён дзеля таго на гадзіну адыйшоў, каб ты атрымаў яго назаўсёды, ужо не як слугу, але вышэй за слугу, як брата ўлюбёнага, асабліва для мяне, а тым больш для цябе — і паводле цела, і ў Госпадзе.
ФІЛІМОНА 1:4-16 Біблія (пераклад В. Сёмухі) (ББЛ)
Дзякую Богу майму, заўсёды спамінаючы цябе ў малітвах маіх, чуючы пра тваю любоў і веру, якую маеш да Госпада Ісуса і да ўсіх сьвятых, каб дзеяньне веры тваёй было чыннае ў спазнаньні ўсякага ў вас дабра ў Хрысьце Ісусе. Бо мы маем вялікую радасьць і ўцеху ў любові тваёй, бо табою, браце, супакоены сэрцы сьвятых. Таму, маючы вялікую ў Хрысьце адвагу загадваць табе, што трэба, зь любові лепей прашу, ня хто які там, а я, Павал - старац, а цяпер вязень Ісуса Хрыста; прашу цябе за сына майго Анісіма, якога нарадзіў я ў кайданах маіх: ён быў калісьці нягодны табе, а цяпер годны табе і мне: я вяртаю яго; а ты прымі яго, як маё сэрца. Я хацеў пры сабе яго ўтрымаць, каб ён замест цябе паслужыў мне ў кайданах за зьвеставаньне; але без тваёй згоды нічога не хацеў зрабіць, каб добрая справа твая была ня мусовая, а з добрае волі. Бо, можа быць, ён на тое часова адлучыўся, каб ты прыняў яго назаўсёды, ужо ня як раба, а вышэйшага за раба, брата любаснага, асабліва мне, а тым болей табе, і па плоці і ў Госпадзе.