МАЦЬВЕЯ 20:1-16
МАЦЬВЕЯ 20:1-16 Біблія (пераклад В. Сёмухі) (ББЛ)
Бо Царства Нябеснае падобнае на гаспадара дома, які выйшаў на досьвітку наняць работнікаў у вінаграднік свой. І, згадзіўшы работніка па дынары ў дзень, паслаў іх у вінаграднік свой. І выйшаўшы каля трэйцяй гадзіны, ён убачыў іншых, якія стаялі на рынку бяз працы, і ім сказаў: ідзеце і вы ў вінаграднік мой, і што справядліва будзе, дам вам. Яны пайшлі. Зноў выйшаўшы каля шостай і дзявятай гадзіны, зрабіў тое самае. А, выйшаўшы каля адзінаццатай гадзіны, ён знайшоў іншых, якія стаялі бяз працы, і кажа ім: што вы тут стаіце цэлы дзень бяз працы? Яны кажуць яму: ніхто не наняў нас. Ён кажа ім: ідзеце і вы ў вінаграднік мой, і што справядліва будзе, атрымаеце. А калі зьвечарэла, кажа гаспадар вінаградніка наглядчыку свайму: пакліч работнікаў і аддай ім плату, пачаўшы з апошніх да першых. І тыя, што прыйшлі каля адзінаццатай гадзіны, атрымалі па дынары. Тыя, што прыйшлі першыя, думалі, што болей атрымаюць; але атрымалі і яны па дынары. І атрымаўшы, пачалі наракаць на гаспадара дома і казалі: гэтыя апошнія адну гадзіну працавалі, і ты зраўняў іх з намі, а мы ж перанесьлі цяготу дня і сьпёку. А ён у адказ сказаў аднаму зь іх: дружа! я ня крыўджу цябе; ці ж не за дынар ты дамовіўся са мною? вазьмі сваё ды ідзі; я ж хачу гэтаму апошняму даць што і табе; хіба я ня маю ўлады рабіць што хачу ў сваім? ці вока тваё зайздросьлівае ад таго, што я добры? Так будуць апошнія першымі, і першыя апошнімі; бо шмат пакліканых, ды мала выбраных.
МАЦЬВЕЯ 20:1-16 Біблія (пераклад А.Бокуна) (БББ)
Бо Валадарства Нябеснае падобнае да чалавека гаспадара дому, які выйшаў рана раніцаю наняць работнікаў у вінаграднік свой. І, дамовіўшыся з работнікамі па дынару за дзень, паслаў іх у вінаграднік свой. І, выйшаўшы каля трэцяе гадзіны, ён убачыў іншых, якія стаялі на рынку бяз працы. І сказаў ім: “Ідзіце і вы ў вінаграднік мой і, што будзе справядліва, дам вам”. Яны пайшлі. Зноў выйшаўшы каля шостае і дзявятае гадзіны, зрабіў гэтаксама. А выйшаўшы каля адзінаццатае гадзіны, ён знайшоў іншых, якія стаялі бяз працы, і кажа ім: “Чаму вы стаіцё тут цэлы дзень бяз працы?” Яны кажуць яму: “Ніхто нас не наняў”. Ён кажа ім: “Ідзіце і вы ў вінаграднік і, што будзе справядліва, атрымаеце”. А як надыйшоў вечар, кажа гаспадар вінаградніку наглядчыку свайму: “Пакліч работнікаў і аддай ім плату, пачаўшы з апошніх да першых”. І тыя, што прыйшлі каля адзінаццатае гадзіны, атрымалі па дынару. А тыя, што прыйшлі першымі, думалі, што яны атрымаюць больш, але і яны атрымалі па дынару. І, атрымаўшы, пачалі наракаць на гаспадара дому, кажучы: “Гэтыя апошнія рабілі адну гадзіну, і ты зраўняў іх з намі, якія перанесьлі цяжар дня і сьпёку”. Ён жа, адказваючы, сказаў аднаму з іх: “Дружа! Я ня крыўджу цябе. Ці ж не за дынар ты дамовіўся са мною? Вазьмі сваё і ідзі. А я хачу даць гэтаму апошняму тое, што і табе. Ці ж я не магу ў сваім рабіць, што хачу? Або вока тваё злоснае, што я добры?” Гэтак будуць апошнія першымі, і першыя — апошнімі, бо шмат пакліканых, але мала выбраных».