ГАЛЯТАЎ 4:1-31
ГАЛЯТАЎ 4:1-31 Біблія (пераклад В. Сёмухі) (ББЛ)
Яшчэ скажу: спадкаемец, пакуль у маленстве, нічым не адрозьніваецца ад раба, хоць і гаспадар усяго: ён пад апекунамі і кіраўнікамі аж да часу вызначанага бацькам. Гэтак і мы, пакуль былі ў маленстве, былі паняволеныя рэчавым пачаткам сьвету; але калі споўніўся час, Бог паслаў Сына Свайго (Адзінароднага), Які нарадзіўся ад жанчыны і хадзіў пад законам, каб адкупіць падзаконных, каб нам атрымаць усынаўленьне. А як што вы - сыны, дык Бог паслаў у сэрцы вашыя Духа Сына Свайго, Які ўсклікае: «Абба, Войча!» Таму ты ўжо ня раб, а сын; а калі сын, дык і спадкаемец Божы празь Ісуса Хрыста. Але тады, ня ведаючы Бога, вы служылі божышчам, якія па сутнасьці не багі; а сёньня, уведаўшы Бога, альбо лепей, атрымаўшы пазнаньне ад Бога, навошта вяртаецеся зноў да бясьсілых і ўбогіх матар'яльных пачаткаў, і хочаце яшчэ зноў падняволіцца ім? Вы пільна зважаеце на дні, месяцы, поры і гады. Баюся за вас, ці ня марна я працаваў у вас. Прашу вас, браты, будзьце, як я, таму што і я, як вы. Вы нічым не пакрыўдзілі мяне: ведаеце, што, хоць я ў нядужай плоці зьвеставаў вам першы раз, але вы не пагардзілі спакушэньня майго ў плоці маёй і не пагрэбавалі мною, а прынялі мяне, як анёла Божага, як Хрыста Ісуса. Якія вы былі дабрашчасныя! Сьведчу пра вас, што, калі б можна было, вы б вырвалі вочы свае і аддалі мне. І вось, няўжо я стаўся ворагам вашым, кажучы вам праўду? Рупяцца за вас нячыста, і хочуць вас адвярнуць, каб вы рупіліся пра іх. Добра рупіцца ў добрым заўсёды, а не ў маёй толькі прысутнасьці ў вас. Дзеці мае! я зноў дзеля вас у пакутах народзінаў, пакуль вобраз Хрыста ня выявіцца ў вас. Хацеў бы я цяпер быць у вас і зьмяніць голас мой, бо я ў недаўменьні пра вас. Скажэце мне вы, хто хоча быць пад законам: хіба вы ня слухаецеся закона? Бо напісана: «Абрагам меў двух сыноў, аднаго ад рабыні, а другога ад вольнай». Але які рабыніч, той народжаны па плоці; а які ад вольнай, той па абяцаньні. У гэтым ёсьць іншы сэнс. Гэта два запаветы: адзін ад гары Сінайскай, які родзіць на рабства, які ёсьць Агар, бо Агар азначае гару Сінай у Аравіі і адпавядае цяперашняму Ерусаліму, бо ён зь дзецьмі сваімі ў рабстве; а вышэйшы Ерусалім вольны: Ён - маці ўсім нам. Бо напісана: «узьвесяліся, няплодная, ты, што ня родзіш; усклікні і гукні, ты, што ня мучылася ў родах; бо ў пакінутай куды болей дзяцей, чым у той, што мае мужа». Мы, браты, дзеці абяцаньня, як Ісаак. Але як тады народжаны ад плоці гнаў таго, хто ад Духа, так і сёньня. Што ж кажа Пісаньне? «Выгані рабыню і сына яе, бо сын рабыніч не спадчыньніць разам з сынам вольнае». Таму, браты, мы дзеці не рабыні, а вольнай.
ГАЛЯТАЎ 4:1-31 Біблія (пераклад А.Бокуна) (БББ)
Кажу вось: увесь час, пакуль спадкаемца — немаўля, ён нічым ня лепшы за слугу, хоць ён пан усяго, але ён пад наглядчыкамі і аканомамі аж да вызначанага бацькам часу. Гэтак і мы, калі былі немаўлятамі, былі паняволеныя стыхіям сьвету. А калі прыйшла поўня часу, Бог паслаў Сына Свайго, Які быў з жанчыны і быў пад Законам, каб адкупіць тых, якія пад Законам, каб нам атрымаць усынаўленьне. А як вы — сыны, Бог паслаў у сэрцы вашыя Духа Сына Свайго, Які кліча: «Абба, Ойча!» Так што ты ўжо не слуга, але сын; а калі сын, дык і спадкаемца Бога праз Хрыста. Але тады, ня ведаючы Бога, вы служылі тым, якія паводле прыроды ня ёсьць богі. Цяпер жа, пазнаўшы Бога, а больш пазнаныя Богам, як вы вяртаецеся ізноў да нядужых і ўбогіх стыхіяў, якім зноў хочаце служыць нанова? Вы сочыце за днямі, і месяцамі, і порамі, і гадамі. Баюся за вас, ці не надарма я працаваў у вас. Прашу вас, браты, будзьце, як і я, бо і я, як вы. Вы нічым ня скрыўдзілі мяне. А вы ведаеце, што я ў нядужасьці цела дабравесьціў вам раней, і вы не пагардзілі спакусай маёй, якая ў целе маім, і не адапхнулі, але прынялі мяне, як анёла Божага, як Хрыста Ісуса. Дык якое было шчасьце вашае! Бо сьведчу вам, што калі б было магчыма, вырваўшы вочы вашыя, вы далі б мне. Дык ці ж я стаўся ворагам вашым, кажучы вам праўду? Рупяцца пра вас нядобра, але хочуць аддзяліць вас [ад нас], каб вы рупіліся пра іх. А добра рупіцца пра добрае заўсёды, а ня толькі, калі я прысутны ў вас, дзеткі мае, якімі ізноў мучуся ў радзінах, пакуль не ўкшталтуецца ў вас Хрыстос. Хацеў бы я цяпер быць прысутным у вас і зьмяніць голас мой, бо я зьбянтэжаны вамі. Скажыце мне вы, якія хочаце быць пад Законам: ці ж вы ня слухаеце Закону? Бо напісана, што Абрагам меў двух сыноў: аднаго ад служкі і аднаго ад свабоднай. Але той, які ад служкі, народжаны паводле цела, а той, які ад свабоднай, — праз абяцаньне. Гэта ёсьць алегорыя. Бо гэта два запаветы: адзін — ад гары Сынай, які нараджае на няволю, які ёсьць Агар. Бо Агар ёсьць гара Сынай у Арабіі і адпавядае цяперашняму Ерусаліму, які ў няволі з дзецьмі сваімі; а Ерусалім, які ўгары, — свабодны, ён ёсьць маці ўсім нам. Бо напісана: «Узьвесяліся, няплодная, якая не нараджала; загукай і закрычы ты, якая, якая ня мучылася ў радзінах, бо шмат дзяцей у самотнай, больш, чым у той, якая мае мужа». А мы, браты, паводле Ісаака — дзеці абяцаньня. Але як тады той, які быў народжаны паводле цела, перасьледаваў таго, які паводле духа, гэтак і цяпер. Але што кажа Пісаньне? «Выгані служку і сына ейнага, бо сын служкі ня будзе спадкаемцам разам з сынам свабоднай». Дык вось, браты, мы — дзеці ня служкі, але свабоднай.