Евангелле паводле Мацвея Раздзел 19

Раздзел 19
1 # Мк. 10:1; Ян. 10:40 І сталася, калі Ісус скончыў гэтыя словы, Ён выйшаў з Галілеі і прыйшоў у межы Юдэі за Ярдан.
2І за Ім следам ішлі вялікія натоўпы, і там аздаравіў іх.
3Потым падышлі да Яго фарысеі, выпрабоўваючы Яго і кажучы: «Ці дазволена чалавеку з якой-колечы прычыны пакінуць жонку сваю?»
4 # Род. 1:27; 5:2; Мк. 10:6 А Ён, адказваючы, гаворыць: «Ці не чыталі вы, што Той, Хто стварыў напачатку “мужчыну і жанчыну, стварыў іх”, –
5 # Род. 2:24; Мк. 10:5; 1Кар. 6:16; Эф. 5:29 і сказаў: “Таму пакіне чалавек бацьку і маці і злучыцца з жонкаю сваёй, і будуць двое адзіным целам”.
6Значыць іх ужо не двое, але адно цела. Дык, што Бог злучыў, чалавек хай не разлучае».
7 # Паўт. Зак. 24:1-4; Мц. 5:31 Яны кажуць Яму: «Дык чаму Майсей пастанавіў, каб давалі ліст разводны і выпраўлялі
8 # Рым. 8:3; Геб. 3:15; Мк. 10:11; Лк. 16:18 Ён гаворыць: «Дзеля закамянеласці сэрца вашага дазволіў вам Майсей пакідаць жонку вашу; напачатку ж не было так.
9Але кажу вам, што, хто выпраўляе жонку сваю, акрамя як з прычыны распусты, і жэніцца з іншаю, – чужаложыць. І хто з разведзенай ажаніўся – чужаложыць».
10 # 1Кар. 7:1 Кажуць Яму вучні Яго: «Калі такі абавязак чалавека перад жонкай, то лепш не жаніцца».
11 # Ян. 16:12; 1Кар. 7:2 Ён сказаў ім: «Не ўсе разумеюць гэтую навуку, а толькі тыя, каму дадзена.
12 # 1Кар. 7:7; 1Цім. 4:1 Бо ёсць еўнухі, што такімі з улоння маці нарадзіліся, і ёсць еўнухі, якіх такімі людзі зрабілі, ды ёсць еўнухі, што самі сябе спаклалі дзеля Валадарства Нябеснага. Хто можа зразумець, няхай разумее».
13 # Мк. 10:13; Лк. 18:15 Аднойчы прывялі да Яго дзяцей, каб усклаў на іх рукі і памаліўся. Але вучні забаранялі ім.
14 # Лк. 18:17; 1Пёт. 2:2; 1Кар. 14:20 Тады Ісус гаворыць: «Пусціце дзяцей і не забараняйце ім прыходзіць да Мяне, бо такім належыць Валадарства Нябеснае».
15І пасля таго, як усклаў на іх рукі, адышоў.
16 # Мк. 10:17; Лк. 10:25 І вось, нехта, падышоўшы, гаворыць Яму: «Настаўнік добры, што мне добрага зрабіць, каб здабыць жыццё вечнае?»
17 # Як. 1:17 Ісус сказаў яму: «Што Мяне завеш добрым? Ніхто не добры, як толькі адзін Бог. А калі хочаш увайсці ў жыццё, спаўняй прыказанні».
18 # Вых. 20:13-16; Паўт. Зак. 5:17-20 Той кажа: «Якія?» А Ісус сказаў: «Не забівай, не чужалож, не крадзі, не сведчы фальшыва,
19 # Вых. 20:12; Паўт. Зак. 5:16; Святар. 19:18; Лк. 10:29; Гал. 5:14; Эф. 6:1 шануй бацьку і маці і любі блізкага свайго, як сябе самога».
20 # Плп. 3:6 Кажа Яму юнак: «Усё гэта выконваў я ад маленства свайго. Чаго ж мне яшчэ не хапае?»
21 # Лк. 12:33; Дзеі 2:45; 1Кар. 13:3; 1Цім. 6:17 Гаворыць яму Ісус: «Калі хочаш быць дасканалым, ідзі, прадай тое, што маеш, і раздай убогім, і будзеш мець скарб на небе; і прыходзь, ідзі за Мной».
22Калі юнак пачуў гэтае слова, адышоў сумны, бо меў вялікую маёмасць.
23 # Лк. 6:24; Як. 5:1 А Ісус сказаў Сваім вучням: «Сапраўды кажу вам: багацею цяжка ўвайсці ў Валадарства Нябеснае.
24Ізноў кажу вам: лягчэй вярблюду прайсці праз вушка іголкі, чым багацею ўвайсці ў Валадарства Божае».
25 # Рым. 1:16 І, пачуўшы гэта, вучні вельмі дзівіліся і казалі: «Хто тады можа збавіцца?»
26 # Лк. 1:37 А Ісус, зірнуўшы, сказаў ім: «У людзей гэта немагчыма, але ў Бога ўсё магчыма».
27 # Лк. 5:11 Тады, адказваючы, Пётра сказаў Яму: «Вось жа, мы пакінулі ўсё і пайшлі следам за Табой. Дык што ж будзе нам?»
28 # Лк. 22:28; 1Кар. 6:2; Адкр. 3:21 А Ісус сказаў ім: «Сапраўды кажу вам, што вы, хто пайшлі за Мною, у новым жыцці, калі засядзе Сын Чалавечы на пасадзе велічы Сваёй, засядзеце на дванаццаці пасадах і будзеце судзіць дванаццаць пакаленняў Ізраэля.
29 # Лк. 14:26 І кожны, хто пакінуў дом, або братоў, або сясцёр, або бацьку, або маці, або жонку, або дзяцей, або зямлю дзеля імя Майго, у сто разоў болей атрымае і ўспадкаеміць жыццё вечнае.
30 # Мк. 10:31; Лк. 13:30 І многія першыя будуць апошнімі, і апошнія – першымі.

Пазнака

Падзяліцца

Капіяваць

None

Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце