Евангелле паводле Мацвея Раздзел 11

Раздзел 11
1 # Лк. 23:5 І сталася, калі скончыў Ісус навучаць дванаццаць вучняў Сваіх, Ён пайшоў адтуль далей, каб вучыць і прапаведаваць у гарадах іх.
2 # Лк. 7:18 Ян жа, калі пачуў у вязніцы аб дзеях Хрыста, паслаў двух вучняў сваіх
3запытацца ў Яго: «Ты Той, Хто павінен прыйсці, ці другога чакаць?»
4Адказваючы, сказаў ім Ісус: «Ідзіце і паведаміце Яну, што вы чулі і бачылі:
5 # Іс. 35:5, 6; 61:1; Лк. 4:18; Ян. 2:23 сляпыя бачаць, і кульгавыя ходзяць, і пракажоныя ачышчаюцца, і глухія чуюць, і мёртвыя ўваскрасаюць, і ўбогім абвяшчаецца добрая вестка,
6 # Рым. 9:32 і дабраславёны, хто не згоршыцца з Мяне».
7 # Лк. 7:24; Ян. 5:35 А калі тыя адышліся, пачаў Ісус гаварыць да людзей пра Яна: «Што вы выйшлі пабачыць у пустыню? Трысцё, што хістаецца ад ветру?
8Дык што вы выйшлі пабачыць? Можа, чалавека, у мяккія шаты апранутага? Вось, тыя, што ў мяккія шаты апранаюцца, жывуць у дамах царскіх.
9 # Лк. 20:6 Дык каго вы выйшлі пабачыць? Прарока? Нават, кажу вам, і больш за прарока.
10 # Мал. 3:1; Мк. 1:2; Лк. 1:76; Ян. 1:23 Бо ён ёсць той, пра каго было напісана: “Вось жа, Я пасылаю анёла Майго перад абліччам Тваім, які прыгатуе дарогу Тваю перад Табою”.
11 # Лк. 7:28; 1Пёт. 1:10 Сапраўды кажу вам: не паўстаў сярод народжаных жанчынамі большы за Яна Хрысціцеля; але той, хто меншы ў Валадарстве Нябесным, большы за яго.
12 # Лк. 13:24 Ад дзён Яна Хрысціцеля аж да сёння Валадарства Нябеснае намаганнем бярэцца, і тыя, хто прыкладаюць намаганне, здабываюць яго.
13 # Мк. 9:11; Лк. 1:17 Бо ўсе прарокі і закон аж да Яна прадказалі;
14і, калі хочаце прыняць, ён ёсць Ілля, які павінен прыйсці».
15 # Лк. 8:8; Адкр. 2:7 Хто мае вушы слухаць, хай слухае.
16 # Лк. 7:31 Да каго прыпадобню род гэты? Ён падобны да хлапчанят, што сядзяць на рынку і, гукаючы аднагодкаў, кажуць:
17 # Лк. 7:32 “Мы гралі вам на жалейцы, а вы не скакалі, мы галасілі, а вы не плакалі”.
18 # Мк. 3:22; Лк. 7:33; Ян. 7:20 Бо прыйшоў Ян, – не есць і не п’е, і кажуць: “Ён дэманам апанаваны”.
19 # Лк. 5:29; Ян. 2:1 Прыйшоў Сын Чалавечы, Які есць і п’е, і кажуць: “Вось чалавек, абжора і п’яніца, сябар мытнікаў і грэшнікаў”. І апраўдана мудрасць дзецьмі яе».
20Потым пачаў Ён дакараць гарады, у якіх адбылося найбольш цудаў Яго, што яны не навярнуліся.
21 # Іс. 23:1-18; Эзэк. 26:1–28:26; Ёэль 3:4-8; Ам. 1:9, 10; Зах. 9:2-4; Лк. 10:13 «Гора табе, Харазін! Гора табе, Бэтсайда! Бо каб у Тыры і Сідоне адбыліся такія цуды, якія адбыліся ў вас, даўно б яны ў зрэбніцы і попеле навярнуліся.
22Дык вось кажу вам: лягчэй будзе Тыру і Сідону ў дзень суда, чым вам.
23 # Род. 19:24-28; Іс. 14:13-15 А ты, Кафарнаўм, што аж да неба ўзнёсся? Аж у пекла зрынешся! Бо каб такія цуды адбыліся ў Садоме, якія адбыліся ў табе, то застаўся б ён па сённяшні дзень.
24Дык вось кажу вам: лягчэй будзе зямлі Садомскай у дзень суда, чым табе».
25 # Лк. 10:21; 1Кар. 1:19 У той самы час, адказваючы, Ісус сказаў: «Слаўлю Цябе, Ойча, Госпадзе неба і зямлі, што Ты прыхаваў гэта ад мудрых і разумных і адкрыў гэта малым дзецям.
26 # Лк. 12:32 Так, Ойча, бо такое было Тваё ўпадабанне.
27 # Лк. 10:22; Ян. 1:18; 1Кар. 15:27 Усё Мне дадзена Айцом Маім. Ды ніхто не ведае Сына, акрамя Айца, і ніхто не ведае Айца, акрамя Сына і каму Сын захоча адкрыць.
28 # Ян. 5:3 Ідзіце да Мяне ўсе, што працуеце і стаміліся пад цяжарам, і Я дам вам супакой.
29 # Ярэм. 6:16; 1Пёт. 2:21; 1Ян. 2:6; Плп. 2:5 Вазьміце ярмо Маё на сябе ды вучыцеся ад Мяне, бо Я ціхі ды пакорлівы сэрцам, і знойдзеце супачынак душам вашым.
30 # Мк. 7:3; Лк. 11:46; 1Ян. 5:3 Бо ярмо Маё салодкае, і цяжар Мой лёгкі».

Пазнака

Падзяліцца

Капіяваць

None

Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце