Евангелле паводле Лукі Раздзел 13
Раздзел 13
1 #
Дзеі 5:37
У гэты самы час прыйшлі некаторыя, паведаміўшы Яму пра галілейцаў, кроў якіх Пілат змяшаў з іх ахвярамі.
2 #
Ян. 9:2
І, адказваючы, сказаў ім Ісус: «Ці вы думаеце, што гэтыя галілейцы былі большымі грэшнікамі, чым іншыя галілейцы, што так пацярпелі?
3Не, кажу вам, але, калі вы не навернецеся, усе падобна пагінеце.
4Або тыя васемнаццаць, на якіх упала вежа ў Сіло і забіла іх; вы думаеце, што яны былі больш вінаватымі, чым усе людзі, што жывуць у Ерузаліме?
5 #
Мц. 3:2; Дзеі 17:30 Не, кажу вам, але, калі не навернецеся, усе вы падобна пагінеце».
6Затым казаў ім гэтую прыпавесць: «Нехта меў дрэва фігавае, пасаджанае ў яго вінаградніку, і раз прыйшоў шукаць пладоў на ім і не знайшоў.
7Дык сказаў вінаградару: “Вось, ужо тры гады, як я прыходжу, шукаючы плода на гэтым дрэве фігавым, і не знаходжу. Выкарчуй яго. Нашто ж тады зямлю займае?”
8А той, адказваючы, гаворыць яму: “Гаспадару, пакінь яго і на гэты год, пакуль я абкапаю яго і абкладу гноем,
9 #
Мц. 7:19; Ян. 15:2 можа, стане даваць плод, а калі не, то выкарчуеш яго”».
10І навучаў Ён у адной сінагозе ў суботу.
11І вось, адна жанчына, якая васемнаццаць гадоў мела духа немачы, была сагнутая і не магла ніяк глянуць уверх.
12Калі ўбачыў яе Ісус, паклікаў ды гаворыць ёй: «Жанчына, вызвалена ты ад сваёй немачы»,
13 #
Мк. 16:18; Дзеі 9:17 і ўсклаў на яе рукі, і яна адразу выпрасталася і славіла Бога.
14 #
Вых. 20:9, 10; Паўт. Зак. 5:13, 14; Мц. 12:10; Мк. 3:2; Ян. 5:16 Тады начальнік сінагогі, абураны, што Ісус аздараўляў у суботу, казаў, звяртаючыся да людзей: «Ёсць шэсць дзён, у якія належыць працаваць, дык у тыя дні прыходзьце і аздараўляйцеся, а не ў дзень суботы».
15 #
Мц. 7:5
А Госпад адказаў і сказаў яму: «Крывадушнікі, ці ж кожны з вас у суботу не адвязвае вала свайго або асла ад ясляў ды не вядзе напаіць?
16А ці ж гэтае дачкі Абрагама, якая шатанам звязана вось ужо васемнаццаць гадоў, не належала вызваліць з гэтых путаў у суботу?»
17 #
Мк. 5:19
Калі гэта казаў, засаромеліся ўсе Яго супраціўнікі, а ўвесь народ цешыўся з усіх слаўных дзеяў Яго.
18 #
Мц. 13:31; Мк. 4:30 Дык далей казаў: «Да чаго падобнае Валадарства Божае, і да чаго прыпадобню яго?
19Падобна яно да гарчычнага зярняці, якое, узяўшы, чалавек пасеяў у сваім агародзе; вырасла яно, і сталася вялікім дрэвам, і птушкі нябесныя гняздзіліся на яго галінах».
20І зноў гаварыў: «З чым параўнаю Валадарства Божае?
21 #
Мц. 13:33
Яно падобна да рошчыны, якую жанчына, узяўшы, умяшала ў тры меркі мукі, пакуль не ўкісла ўсё».
22 #
Мц. 9:35; Мк. 6:6 І хадзіў, навучаючы па гарадах і вёсках, накіроўваючы шлях у Ерузалім.
23І хтосьці гаворыць Яму: «Госпадзе, ці мала тых, што будуць збаўлены?» А Ён сказаў ім:
24 #
Мц. 7:13; Ян. 7:34; Рым. 9:31; Плп. 2:12 «Намагайцеся ўвайсці праз вузкую браму, бо, кажу вам, многія будуць імкнуцца ўвайсці і не змогуць.
25 #
Мц. 7:23; Адкр. 22:11 Бо калі ўстане Гаспадар дома і замкне дзверы, будзеце стаяць вонкі і стукацца ў дзверы, кажучы: “Госпадзе, Госпадзе, адчыні нам”; і Ён, адказваючы, скажа вам: “Не ведаю вас, адкуль вы”.
26 #
Мц. 7:22
Тады пачнеце гаварыць: “Мы елі і пілі з Табою, і навучаў Ты на нашых вуліцах”;
27 #
Пс. 6:9; Мц. 7:21 але Ён скажа: “Кажу вам, не ведаю вас, адкуль вы. Адыдзіцеся ад Мяне ўсе, што чыніце беззаконне”.
28 #
Мц. 8:11
Там будзе плач і скрыгатанне зубоў, калі ўбачыце Абрагама, Ізаака, ды Якуба, ды ўсіх прарокаў у Валадарстве Божым, а саміх сябе вон выкінутых.
29 #
Адкр. 7:9
Ды прыйдуць з усходу і з захаду, з поўначы і з поўдня і ўзлягуць у Валадарстве Божым.
30 #
Мц. 19:30; Мк. 10:31 І вось, ёсць апошнія, якія стануць першымі, і першыя, якія стануць апошнімі».
31 #
Мц. 14:1
У той самы час падышлі да Яго некалькі фарысеяў, кажучы Яму: «Выходзь і ідзі адсюль, бо Ірад хоча Цябе забіць».
32 #
Ян. 17:4; Дзеі 10:40; 1Кар. 15:4; Геб. 2:10 Ён гаворыць ім: «Ідзіце і скажыце таму лісу: “Вось, Я выганяю дэманаў і ўчыняю аздараўленні сёння і заўтра, а на трэці дзень скончу”.
33Аднак трэба, каб Я хадзіў сёння, і заўтра, і надалей, бо не бывае, каб прарок гінуў па-за Ерузалімам.
34 #
Мц. 23:37
Ерузалім, Ерузалім, які забіваеш прарокаў і камянуеш тых, што да цябе пасланы, колькі разоў хацеў Я сабраць сыноў тваіх, як птушка птушанят сваіх пад крылы, але вы не захацелі.
35 #
Пс. 118:26; Ярэм. 22:5; Мц. 21:9; Мк. 11:10; Ян. 12:13 Вось, застанецца вам дом ваш пусты”. Сапраўды кажу вам: “Не ўбачыце Мяне, аж пакуль не надыдзе час, калі скажаце: “Дабраславёны, Хто прыходзіць у імя Госпада”».
Цяпер абрана:
Евангелле паводле Лукі Раздзел 13: ББЧ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017