ПСАЛТЫР 9
9
Пс 9
1Кіроўцу хору. Пасьля сьмерці Лабэна. Псальма Давідава.
2Славіць буду Цябе, Госпадзе, усім сэрцам маім, абвяшчаць пра ўсе цуды Твае,
3я буду радавацца, весяліцца, імя Тваё апяваць, Усявышні.
4Як павернуць назад мае ворагі, - спатыкнуцца й загінуць прад абліччам Тваім,
5бо Ты вёў мой суд і маю цяжбіну; Ты сеў на троне, Судзьдзя справядлівы.
6Ты абурыўся на народы, бязбожнага зьнішчыў, сьцёр іх імёны навечна.
7У ворага зброі ня стала зусім, і гарады Ты разбурыў; загінула зь імі памяць пра іх.
8А Гасподзь жыве вечна; Ён трон Свой на суд падрыхтаваў,
9і Ён будзе судзіць сьвет па праўдзе, па справядлівасьці суд над народамі ўчыніць.
10І будзе Гасподзь прытулкам прыгнечанаму, прытулкам у скрушлівы час;
11І спадзявацьмуцца на Цябе тыя, што ведаюць імя Тваё, бо Ты не пакідаеш тых, што шукаюць Цябе, Госпадзе.
12Сьпявайце Госпаду, Які жыве на Сіёне, абвяшчайце ў народах дзеі Ягоныя,
13бо Ён спаганяе за кроў; памятае іх, не забывае енку прыгнечаных.
14Умілажалься зь мяне, Госпадзе; глянь на цярпеньні мае ад ненавісьнікаў маіх, - Ты, Які ўзносіш мяне над брамаю сьмерці,
15каб я абвяшчаў усю славу Тваю ў браме дачкі Сіёна: буду радавацца з майго ратаваньня Табою.
16Народы пападалі ў яму, якую выкапалі; у сетку, якую схавалі яны, ублыталі ногі свае.
17Гасподзь быў спазнаны праз суд, які Ён учыніў; бязбожнік злоўлены дзеямі рук сваіх.
18Хай шыбуюць бязбожнікі ў пекла, - усе народы, што забываюць Бога,
19бо не назаўсёды забудзецца ўбогі, і надзея ўбогіх не назаўсёды загіне.
20Паўстань, Госпадзе, хай чалавек не адужае, хай народы судзяцца прад абліччам Тваім.
21Навядзі, Госпадзе, страху на іх; хай знаюць народы, што людзі яны.
22Навошта, Госпадзе, зводдаль стаіш, хаваеш Сябе ў часе скрухі?
23Бязбожны з пагарды сваёй перасьледуе беднага; хай схоплены будуць яны хітрынамі, якія намысьлілі самі.
24Бязбожны бо хваліцца пажадай душы сваёй; а карысьлівец сам сабе дагаджае.
25Пыхліва бязбожнік пагарджае Богам; «не спагоніць»; ва ўсіх думках ягоных: няма Бога!
26У кожным часе шляхі ягоныя згубныя; суды Твае далёкія ад яго; на ўсіх ворагаў сваіх ён глядзіць грэбліва;
27і кажа ў сэрцы сваім: «не пахіснуся; і ніколі мяне не спадобіць ліха».
28Вусны ягоныя поўныя праклёну, хітрасьці, крыўды; пад языком у яго пакуты і згуба.
29Сядзіць у засадзе ў задвор'і, у патайных мясьцінах забівае невінаватага; вочы ягоныя цікуюць за бедным;
30у патайнай мясьціне пільнуе, нібы ў логвішчы леў; пільнуе ў засадзе, каб схапіць беднага; хапае беднага, цягне ў сеткі свае,
31згінаецца, прыпадае, - і бедныя падаюць у моцныя кіпці ягоныя;
32кажа ў сэрцы сваім: «забыў Бог, засланіў Свой твар, ня ўбачыць ніколі».
33Паўстань, Госпадзе Божа, падай руку Тваю, не забудзь прыгнечаных.
34Навошта бязбожнік грэбуе Богам, кажучы ў сэрцы сваім: «Ты не спагоніш?»
35Ты бачыш; бо Ты глядзіш на крыўды і ўціскі, каб аддаць Тваёю рукою. Табе аддае сябе бедны; сіраце Ты памочнік.
36Зламай мышцу бязбожнаму і ліхому, каб шукаць і не знайсьці ягонага грэху.
37Гасподзь - цар навечна, назаўсёды; зьнікнуць язычнікі зь зямлі Ягонай.
38Госпадзе! Ты чуеш жаданьні лагодных, умацуй сэрца ім; адкрый вуха Тваё,
39каб даць суд сіраце і прыгнечанаму, хай не палохае больш чалавек на зямлі.
Цяпер абрана:
ПСАЛТЫР 9: ББЛ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Alesya Semukha