ПСАЛТЫР 57
57
Пс 57
1Кіроўцу хору. Не загубі. Залатая псальма Давідава.
2Няўжо-такі праўду вы кажаце, судзьдзі, няўжо справядліва судзіце, сыны чалавечыя?
3Пакідаеце крыўды на сэрцы, кладзяце на вагі злачынствы рук вашых на зямлі.
4З нараджэньня свайго адступіліся вы, бязбожныя; ад улоньня маці сваёй заблудзіліся, кажучы ману.
5Яд у іх - нібыта яд зьмяіны, як атрута гадзюкі глухое, што вушы свае затуляе
6і ня чуе голасу заклінача, самага спраўнага ў заклёнах.
7Божа! скрышы ім зубы ў іхніх вуснах; разьбі, Госпадзе, сківіцы львам!
8Няхай зьнікнуць, як вада цякучая; калі напнуць стрэлы, хай яны паламаюцца.
9Няхай счэзнуць, як сьлімак, які ў сьлізі сваёй распускаецца; няхай сонца ня бачаць, як скідзень у жанчыны.
10Пакуль гаршкі вашы пачуюць распалены цёрн, - няхай вецер яго разьнясе, ці сьвежае, а ці спаленае!
11А праведны ўсьцешыцца; помсту пабачыўшы, у крыві бязбожнага ступакі ён абмые!
12І скажа чалавек: «Сапраўды ёсьць плод справядліваму! Сапраўды ёсьць Бог - судзьдзя на зямлі!»
Цяпер абрана:
ПСАЛТЫР 57: ББЛ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Alesya Semukha