ПСАЛТЫР 37:7-11

Я сагнуты і панураны ўвесь, цэлы дзень бядуючы хаджу; бо сьцёгны мае паліць вагонь, і няма цэлага месца ў целе маім. Я змогся і зьнясіліўся цяжка; крычу ад пакуты сэрца майго. Госпадзе! прад Табою ўсе жаданьні мае, і ўздыханьне маё ад Цябе не схаванае. Сэрца маё трымціць; пакінула мяне сіла мая, і сьвятло вачэй маіх - і таго няма ў мяне.