ПСАЛТЫР 2:1-12

Псальма Давідава. Навошта бунтуюць народы, і намышляюць плямёны марнае? Паўстаюць зямныя цары, і ўмаўляюцца разам князі супраць Госпада і супраць Памазанца Ягонага: «Парвёмце ж іхнія кайданы і скінем зь сябе іхнія аковы». Той, Хто ў нябёсах жыве, пасьмяецца, Гасподзь паганьбіць іх. Тады Ён у гневе Сваім скажа ім, і лютасьцю Сваёй іх настрашыць; «Я памазаў Цара Майго над Сіёнам, сьвятою гарою Маёю. Я абвяшчу пастанову: Гасподзь сказаў Мне: «Ты Сын Мой; Я сёньня Цябе спарадзіў; прасі ў Мяне, і дам народы ў спадчыну Табе, і ўладаньні Твае - аж па край зямлі! Ты паб'еш іх жалезным жазлом, патаўчэш іх, як посуд ганчарны». Дык вось - урымсьціцеся, цары; навучэцеся, судзьдзі зямныя, служэце Госпаду богабаязна, і радуйцеся з трымценьнем. Ушануйце Сына, каб Ён не загневаўся, і каб не загінуць вам у дарозе вашай, бо гнеў Ягоны загарыцца неўзабаве. Шчасныя ўсе, хто на Яго спадзяецца.