ВЫСЛОЎІ 8:1-22

ВЫСЛОЎІ 8:1-22 ББЛ

Ці мудрасьць не заклікае? і ці розум ня ўзносіць свой голас? Яна стаіць на ўзвышаных месцах, пры дарозе, на ростанях; яна кліча каля гарадское брамы, дзе ўваходзяць у дзьверы: «Да вас, людзі, даклікаюся я, і да сыноў чалавечых мой голас! Навучэцеся, невукі, добрай разумнасьці, зразумейце вы розум, бязглуздыя. Слухайце, бо я буду казаць важнае, і моўленьне вуснаў маіх - праўда; Бо ісьціну вымавіць язык мой, а бязбожнасьць - гідота для вуснаў маіх; усе словы вуснаў маіх слушныя; няма ў іх хітрыны і ашуканства; усе яны простыя разумнаму і справядлівыя тым, хто здабыў веды. Прымеце навуку маю, а ня срэбра; лепей веды, чым чыстае золата; бо мудрасьць лепшая за перлы, і ўсё, чаго пажадаеш, не дараўнаецца зь ёю. Я, мудрасьць, жыву з розумам, і шукаю спазнаньня ў разважлівага. Страх Гасподні - ненавідзець зло; гонар і пыху і ліхія шляхі і падступныя вусны я ненавіджу. У мяне рада і праўда: я розум, у мяне сіла. Мною цары валадараць, і праўнікі ўзаконьваюць праўду. Мною кіруюць уладыкі і вяльможы, і ўсе судзьдзі праведныя. Хто любіць мяне, тых я люблю, і хто шукае мяне, знойдуць мяне; багацьце і слава са мною - скарб нятленны, і праўда; плады мае лепшыя за золата, і золата самага чыстага, і карысьці ад мяне болей, чым ад чыстага срэбра. Я хаджу дарогаю праўды, сьцежкамі правасудзьдзя, каб даць тым, хто мяне любіць, спадчыну дабра, і скарбніцы іхнія я напаўняю. Гасподзь меў мяне ад пачатку дарогі Сваёй, раней дзеяў Сваіх, спрадвеку

Чытаць ВЫСЛОЎІ 8