ВЫСЛОЎІ 4:1-27

Слухайце, дзеці, настаўленьня бацькавага, і зважайце, каб навучыцца розуму; бо я дам вам добрую навуку. Не адкідайце наказу майго. Бо і я быў сын у бацькі майго, пяшчотна любімы і адзіны ў маці маёй. І ён вучыў мяне і казаў мне: хай будуць у сэрцы тваім словы мае; захоўвай наказы мае і жыві. Здабывай мудрасьць, набывай розум; не забывай гэтага і ня цурайся слоў маіх, а кіруйся імі! Не адкідай яе, і яна будзе ахоўваць цябе; любі яе, і яна будзе цябе берагчы. Аснова мудрасьці: набывай мудрасьць і за ўсё, што маеш, набывай розум. Высока цані яе, і яна ацэніць цябе; яна акрые славай цябе, калі ты прыгорнеш яе; ускладзе на галаву тваю прыгожы вянок, падаруе табе цудоўны вянок. Слухай, сыне мой, і прымі словы мае, - і памножацца гады твайго жыцьця. Я паказваю табе шлях мудрасьці, вяду цябе па сьцежках простых. Калі пойдзеш, крокам тваім ня будзе завады, і калі пабяжыш, не спатыкнешся. Моцна трымайся наказу, не адкідай, захоўвай яго; бо ён - жыцьцё тваё. Ня выходзь на сьцежку бязбожнікаў, і не хадзі па дарозе ліхіх; пакінь яе, не хадзі ёю, ухіляйся ад яе і праходзь міма; бо яны не заснуць, пакуль ня ўчыняць ліхога; прападзе сон у іх, пакуль яны не давядуць каго да падзеньня; бо яны ядуць хлеб беззаконьня і п'юць віно рабунку. Сьцежка праведных - як сьвяціла прамяністае, якое болей і болей сьвятлее да поўнага дня. А шлях бязбожных - як цемра; яны ня ведаюць, на што спатыкнуцца. Сыне мой! слоў маіх слухайся, і да прамоваў маіх нахілі тваё вуха; хай не адыдуць яны ад вачэй тваіх; захоўвай іх усярэдзіне сэрца твайго: бо яны жыцьцё таму, хто знайшоў іх, і ацаленьне ўсяму яго целу. Больш за ўсё запаветнае захоўвай сэрца тваё; бо ў ім - крыніца жыцьця. Адкінь ад сябе ілжывасьць вуснаў, і круцельства языка адхісьні ад сябе. Вочы твае хай наперад глядзяць, і позірк твой хай скіраваны будзе перад табою. Абдумай сьцежку назе тваёй, і ўсе дарогі твае хай будуць пэўныя. Ня ўхіляйся ні направа, ні налева; адвядзі нагу тваю ад ліхога.