ВЫСЛОЎІ 26:17-23

Хапае сабаку за вушы той, хто, праходзячы міма, лезе ў чужую спрэчку. Як той, хто прыкідваецца вар'ятам, кідае агонь, стрэлы і сьмерць, так - чалавек, які падступна шкодзіць сябру свайму і потым кажа: «я толькі пажартаваў». Дзе няма болей дроў, агонь патухае; і дзе няма нагаворшчыка, разлад аціхае. Вугаль - на жар, дровы - на распал свары. Словы нагаворшчыка - як прысмакі, і яны ўваходзяць у нутро жывата. Як нячыстым срэбрам абкладзены гліняны посуд, так і палымяныя вусны і сэрца ліхое.