ВЫСЛОЎІ 20:4-24

ВЫСЛОЎІ 20:4-24 ББЛ

Гультай зімою не арэ; жабруе летам - і няма нічога. Помыслы ў сэрцы ў чалавека - глыбокія воды, але чалавек разумны вычэрпвае іх. Многія хваляць чалавека за мілажальнасьць, а хто знойдзе чалавека надзейнага? Праведнік ходзіць у сваёй беспахібнасьці: шчасныя дзеці ягоныя пасьля яго! Цар, які сядзіць на троне правасудзьдзя, разганяе вачыма сваімі ўсё ліхое. Хто можа сказаць: «я ачысьціў сэрца сваё, я чысты ад грэху майго?» Дваякія шалі, дваякая мера, і тое і другое - агідныя Госпаду. Можна пазнаць нават падлетка па занятках ягоных: ці чыстыя і ці правільныя ўчынкі ягоныя? Вуха, якое чуе, і вока, якое бачыць - і тое і другое стварыў Гасподзь. Ня любі спаць, каб табе не зьбяднець; расплюшчы вочы твае, і будзеш удосыць есьці хлеб. «Дрэнна, дрэнна», кажа пакупнік; а як адыдзе - хваліцца. Ёсьць золата і шмат жэмчугу, але найкаштоўнейшы посуд - вусны разумныя. Вазьмі вопратку ягоную, бо ён паручыўся за чужога; за незнаёмага вазьмі зь яго заклад. Салодкі чалавеку хлеб, набыты няпраўдаю; але пасьля - рот ягоны пяском напоўніцца. Намеры набываюць пэўнасьць праз нараду, і пасьля нарады вядзі вайну. Хто абгаворвае, той раскрывае таямніцы, і хто шырока разьзяўляе рот, з тым не вадзіся. Хто ліхасловіць бацьку свайго і сваю маці, таго сьветач патухне сярод глыбокае цемры. Спадчына, сьпешна захопленая напачатку, ня будзе дабраславёная пазьней. Не кажы: «я адплачу табе за зло»; даверся Госпаду, і Ён ахавае цябе. Агідныя Госпаду - дваякія гіры, і дваякія шалі - не дабро. Ад Госпада кіруюцца крокі чалавека; а чалавеку як зьведаць дарогу сваю?

Чытаць ВЫСЛОЎІ 20