ВЫСЛОЎІ 18:2-13

Неразумны ня любіць думаць, а толькі паказаць бы свой розум. З прыходам бязбожнага прыходзіць і пагарда, а з вартым пагарды - ганьба. Слова з вуснаў чалавечых - глыбокія воды; крыніца мудрасьці - бруісты паток. Нядобра быць ласкавым зь бязбожным, каб абвергнуць праведнага ў судзе. Вусны бязглуздага цягнуць у незлагадзь, а словы яго выклікаюць бойку. Язык бязглуздага - пагібель яму, а вусны яго - сетка на душу ягоную. Словы нагаворшчыка - як прысмакі, і яны гладка ўваходзяць у нутро чалавека. Нядбалы ў працы сваёй - брат марнатраўцы. Імя Госпада - моцная вежа: убягае ў яе праведнік, і ў бясьпецы. Маёмасьць багатага - як моцны горад ягоны, і высокім мурам здаецца яму. Перад падзеньнем узносіцца сэрца чалавека, а сьціпласьць ідзе наперадзе славы. Хто дае адказ, ня выслухаўшы, той неразумны і брыдка яму.