Убачыўшы люд, Ён узышоў на гару; і калі сеў, прыступілі да Яго вучні Ягоныя.
І, адкрыўшы вусны Свае, Ён вучыў іх, кажучы:
Дабрашчасныя ўбогія духам, бо іх ёсьць Царства Нябеснае.
Дабрашчасныя тыя, што плачуць, бо яны суцешацца.
Дабрашчасныя лагодныя, бо яны ўспадкуюць зямлю.
Дабрашчасныя тыя, хто жадае і прагне праўды, бо яны спатоляцца.
Дабрашчасныя міласэрныя, бо яны памілаваны будуць.
Дабрашчасныя чыстыя сэрцам, бо яны Бога ўбачаць.
Дабрашчасныя міратворцы, бо яны сынамі Божымі назавуцца.
Дабрашчасныя гнаныя за праўду, бо іх ёсьць Царства Нябеснае.
Дабрашчасныя вы, калі будуць вас ганьбіць і гнаць і ўсякім словам ліхім несправядліва зьневажаць за Мяне.
Радуйцеся і весялецеся, бо ўзнагарода ваша вялікая на нябёсах: так гналі прарокаў, што былі перад вамі.
Вы - соль зямлі. Калі ж соль страціць сілу, дык чым асоліш яе? Яна ўжо ні на што ня прыдатная, хіба што выкінуць яе прэч на патаптаньне людзям.
Вы - сьвятло сьвету: ня можа схавацца горад, які стаіць на версе гары.
І запаліўшы сьвечку, ня ставяць яе пад пасудзінаю, а на сьвечніку, і сьвеціць усім, хто ў доме.
Так няхай сьвеціць сьвятло ваша перад людзьмі, каб яны бачылі вашыя добрыя ўчынкі і ўслаўлялі Айца вашага, Які ёсьць у нябёсах.
Bible App
Біблія для дзяцей
