І сталася: калі прамовіў Ісус усе словы гэтыя, дык сказаў вучням Сваім:
вы ведаеце, што праз два дні Пасха будзе, і Сын Чалавечы выданы будзе на крыжаваньне.
Тады сабраліся першасьвятары і кніжнікі і старэйшыны народу ў двор першасьвятара, якога звалі Каяфа,
і дамовіліся ўзяць Ісуса хітрасьцю і забіць;
але казалі: толькі ня ў сьвята, каб ня сталася абурэньня ў народзе.
Калі ж Ісус быў у Віфаніі, у доме Сымона пракажонага,
прыступіла да Яго жанчына з алавастравай пасудзінай міра шматкаштоўнага і ліла яму на галаву, калі Ён узьляжаў за сталом.
Убачыўшы, вучні Ягоныя абурыліся і казалі: навошта такое марнатраўства?
бо можна было б прадаць гэтае міра за вялікія грошы і даць убогім.
Але Ісус, зразумеўшы гэта, сказаў ім: што бянтэжыце жанчыну? Яна добры ўчынак зрабіла дзеля Мяне;
бо заўсёды ўбогіх вы маеце пры сабе, а Мяне не заўсёды маеце;
бо, выліўшы гэтае міра на Цела Маё, яна падрыхтавала Мяне да пахаваньня;
праўду кажу вам: дзе ні будзе абвешчана Дабравесьце гэтае ў цэлым сьвеце, сказана будзе ў памяць яе і пра тое, што зрабіла яна.
Тады адзін з дванаццацёх, якога звалі Юда Іскарыёт, пайшоў да першасьвятароў
і сказаў: што вы дасьце мне, і я вам выдам Яго? Яны прапанавалі яму трыццаць срэбранікаў;
і з таго часу ён шукаў зручнай нагоды выдаць Яго.
У першы ж дзень праснакоў прыступілі вучні да Ісуса і сказалі яму: дзе хочаш, каб мы прыгатавалі Табе есьці пасху?
Ён жа сказаў: ідзеце ў горад да такога і такога і скажэце яму: «Настаўнік кажа: час мой блізкі, у цябе ўчыню пасху з вучнямі Маімі».
І зрабілі вучні, як загадаў ім Ісус, і прыгатавалі пасху.
Калі ж зьвечарэла, Ён узьлёг з дванаццацьцю вучнямі;
І калі яны елі, сказаў: праўду кажу вам, што адзін з вас выдасьць Мяне.
Яны вельмі засмуціліся і пачалі казаць Яму, кожны зь іх: ці ня я, Госпадзе?
А Ён сказаў у адказ: хто апусьціў са Мною руку ў місу, той выдасьць Мяне;
зрэшты, Сын Чалавечы ідзе, як пісана пра Яго; але гора таму чалавеку, якім Сын Чалавечы выдаецца: лепей было б чалавеку гэтаму не радзіцца.
У адказ жа Юда, які выдаў Яго, сказаў: ці ня я, Равьві? Ісус кажа яму: ты сказаў.
А калі яны елі: Ісус, узяўшы хлеб і дабраславіўшы, паламаў і, раздаючы вучням, сказаў: прымеце, ежце: гэта Цела Маё.
І ўзяўшы чару, і падзякаваўшы, падаў ім і сказаў: пеце зь яе ўсе;
бо гэта Кроў Мая новага запавету, за многіх праліваная дзеля дараваньня грахоў.
Кажу ж вам, што ад сёньня ня буду піць ад плоду гэтага вінаграднага да таго дня, калі буду піць з вамі новае віно ў Царстве Айца Майго.
І засьпяваўшы, пайшлі на гару Аліўную.
Тады кажа ім Ісус: усе вы запаняверыцеся ўва Мне ў гэтую ноч, бо напісана: «пакараю пастыра, і расьсеюцца авечкі».
А пасьля ўваскрэсеньня Майго сустрэну вас у Галілеі.
У адказ жа Пётр сказаў Яму: калі і ўсе запаняверацца ў Табе, я не запаняверуся.
Сказаў яму Ісус: праўду кажу табе, што гэтае ночы, перш чым засьпявае певень, тройчы адрачэшся ад Мяне.
Кажа Яму Пётр: хоць бы прыпала мне і памерці з Табою, не адракуся ад Цябе. Падобнае і ўсе вучні казалі.