МАЦЬВЕЯ 22:1-33

І ў адказ Ісус зноў прамовіў да іх у прытчах, кажучы: падобнае Царства Нябеснае на чалавека-цара, які справіў вясельле сыну свайму і паслаў рабоў сваіх клікаць запрошаных на вясельле; і не хацелі прыйсьці. Зноў паслаў іншых рабоў, сказаўшы: скажэце запрошаным: «вось я прыгатаваў абед мой, цяляты мае і што ўкормлена, заколата, і ўсё гатова; прыходзьце на вясельле». Але яны, ня даўшы ўвагі, пайшлі, хто на поле сваё, а хто да гандлю свайго. Астатнія ж, схапіўшы рабоў ягоных, зьняважылі і забілі іх. І пачуўшы, цар той угневаўся, і, паслаўшы войскі свае, вынішчыў забойцаў тых і горад іхні спаліў. Тады кажа ён рабам сваім: вясельле гатова, а запрошаныя ня былі вартыя. Дык вось, ідзеце на ростані і ўсіх, каго спаткаеце, клічце на вясельле. І рабы тыя, выйшаўшы на дарогі, сабралі ўсіх, каго толькі знайшлі, і благіх і добрых; і напоўнілася вясельле бяседнікамі. Цар, увайшоўшы паглядзець на бяседнікаў, убачыў там чалавека, апранутага не ў вясельныя строі, і кажа яму: дружа! як ты ўвайшоў сюды не ў вясельных строях? А той маўчаў. Тады сказаў цар слугам: зьвязаўшы яму рукі і ногі, вазьмеце яго і выкіньце ў цемру вонкавую: там будзе плач і скрыгат зубоў; бо шмат пакліканых, ды мала выбраных. Тады фарысэі пайшлі і дамаўляліся, як падлавіць Яго на слове. І пасылаюць да Яго вучняў сваіх зь ірадыянамі, кажучы: Настаўнік! мы ведаем, што Ты справядлівы, і шляху Божаму праўдзіва вучыш, і не стараешся дагадзіць каму-небудзь, бо не глядзіш на абліччы; дык вось скажы нам: як Табе здаецца? ці дазваляецца даваць падатак кесару, ці не? Але Ісус, убачыўшы зламыснасьць іхнюю, сказаў: што спакушаеце Мяне, крывадушнікі? пакажэце Мне манету, якою плаціцца падатак. Яны прынесьлі Яму дынар. І кажа ім: чыя гэта выява і надпіс? І кажуць Яму: кесаравы. Тады кажа ім: дык аддавайце кесарава кесару, а Божае Богу. Пачуўшы гэта, яны зьдзівіліся і пакінуўшы Яго, пайшлі. У той дзень падступіліся да Яго садукеі, якія кажуць, што няма ўваскрэсеньня, і спыталіся ў Яго: Настаўнік! Майсей сказаў: «калі хто памрэ, ня маючы дзяцей, хай возьме брат ягоны жонку ягоную і адродзіць семя брату свайму». Было ў нас сем братоў: першы, ажаніўшыся, памёр і, ня маючы дзяцей, пакінуў жонку сваю брату свайму; гэтак сама і другі, і трэйці, нават да сёмага; а пасьля ўсіх памерла і жонка. Дык вось, ва ўваскрэсеньні, катораму зь сямёх будзе яна за жонку? бо ўсе мелі яе? Ісус сказаў ім у адказ: памыляецеся, ня ведаючы Пісаньняў, ні сілы Божай; бо ва ўваскрэсеньні ні жэняцца, ні выходзяць замуж, а жывуць, як анёлы Божыя на нябёсах. А пра ўваскрэсеньне мёртвых ці ня чыталі вы сказанага вам Богам: «Я Бог Абрагама, і Бог Ісаака, і Бог Якава»? Бог ня ёсьць Бог мёртвых, а жывых». І пачуўшы, люд зьдзіўляўся з вучэньня Ягонага.