Тады прыходзяць да Ісуса Ерусалімскія кніжнікі і фарысэі і кажуць:
навошта вучні Твае парушаюць звычай старцаў? бо ня ўмываюць рук сваіх, калі ядуць хлеб.
А Ён сказаў ім у адказ: навошта і вы парушаеце запаведзь Божую дзеля звычаю вашага?
Бо Бог запаведаў, сказаўшы: шануй бацьку і маці; і: хто ліхасловіць бацьку альбо маці, сьмерцю хай памрэ.
А вы кажаце: калі хто скажа бацьку альбо маці: «дар Богу - тое, чым бы ты ад мяне карыстаўся»,
той можа і не ўшанаваць бацьку альбо маці сваю; такім чынам вы скасавалі запаведзь Божую дзеля звычаю вашага.
Крывадушнікі! добра прарочыў пра вас Ісая, кажучы:
«Набліжаюцца да Мяне людзі гэтыя вуснамі сваімі і шануюць Мяне языком; а сэрца іхняе далёка адлягае ад Мяне;
але марна шануюць Мяне, навучаючы вучэньням, запаведзям чалавечым».
І паклікаўшы люд, сказаў яму: слухайце і разумейце:
ня тое, што ўваходзіць у вусны, апаганьвае чалавека; а што выходзіць з вуснаў, тое апаганьвае чалавека.
Тады вучні Ягоныя, прыступіўшы, сказалі Яму: ці ведаеш, што фарысэі, пачуўшы слова гэтае, запаняверыліся?
А Ён сказаў у адказ: усякая расьліна, якую не Айцец Мой Нябесны пасадзіў, выкараніцца,
пакіньце іх: яны - сьляпыя павадыры сьляпых; а калі сьляпы сьляпога вядзе, дык абодва ў яму ўпадуць.
А Пётр сказаў Яму ў адказ: растлумач нам прытчу гэтую.
Ісус сказаў: няўжо і вы яшчэ ня маеце разуменьня?
ці яшчэ не разумееце, што ўсё, што ўваходзіць у вусны, праходзіць у чэрава і праз кішку выходзіць?
а што выходзіць з вуснаў - з сэрца выходзіць; і гэта апаганьвае чалавека;
бо з сэрца выходзяць ліхія намыслы, забойствы, пералюбы, распуста, крадзяжы, ілжывыя сьведчаньні, зьнявагі:
гэта апаганьвае чалавека; а есьці няўмытымі рукамі - не апаганьвае чалавека.
І выйшаўшы адтуль, адышоў Ісус у межы Тырскія і Сідонскія.
І вось, жанчына Хананэянка, выйшаўшы з тых мясьцін, закрычала Яму: памілуй мяне, Госпадзе, Сыне Давідаў, дачку маю цяжка мучыць дэман.
Але Ён не адказаў ёй ні слова. І вучні Ягоныя, прыступіўшы, прасілі Яго, кажучы: адпусьці яе, бо крычыць за намі.
А Ён сказаў у адказ: Я пасланы толькі да пагіблых авечак дому Ізраілевага.
А яна, падышоўшы, кланялася Яму, кажучы: Госпадзе! памажы мне.
А Ён сказаў у адказ: нядобра - узяць хлеб у дзяцей і кінуць шчанятам.
Яна ж сказала: так, Госпадзе! але і шчаняты ядуць крошкі, якія падаюць са стала гаспадароў іхніх.
Тады Ісус сказаў ёй у адказ: жанчына! вялікая вера твая, хай станецца табе, як ты хочаш. І выздаравела яе дачка ў тую ж гадзіну.
Bible App
Біблія для дзяцей
