ЛУКАША 22:7-38

І настаў дзень праснакоў, у які трэба было закалоць пасхальнае ягня; і паслаў Ісус Пятра і Яна, сказаўшы: ідзеце, прыгатуйце нам есьці пасху. А яны сказалі Яму: дзе скажаш нам прыгатаваць? Ён сказаў ім: вось, пры ўваходзе вашым у горад сустрэнецца з вамі чалавек, які нясьціме збанок вады; ідзеце сьледам за ім у дом, у які ўвойдзе ён, і скажэце гаспадару дома: Настаўнік кажа табе: дзе пакой, у якім бы Мне есьці пасху з вучнямі Маімі? І ён пакажа вам сьвятліцу вялікую засланую; там прыгатуйце. Яны пайшлі і знайшлі, як сказаў ім, і прыгатавалі пасху. І калі настала гадзіна, Ён узьлёг, і дванаццаць апосталаў зь Ім, і сказаў ім: вельмі хацеў Я есьці з вамі гэтую пасху раней Маіх пакутаў, бо кажу вам, што ўжо ня буду есьці яе, пакуль яна ня ўчыніцца ў Царстве Божым. І ўзяўшы чару і падзякаваўшы, сказаў: прымеце яе і падзялеце паміж сабою; бо кажу вам, што ня буду піць ад плоду вінаграднага, пакуль ня прыйдзе Царства Божае. І ўзяўшы хлеб і падзякаваўшы, пераламаў і падаў ім, кажучы: гэта ёсьць Цела Маё, якое за вас аддаецца; гэта выконвайце на ўспамін пра Мяне. Таксама і чару пасьля вячэры, кажучы: гэтая чара ёсьць новы запавет у Маёй Крыві, якая за вас праліваецца; і вось, рука прадажніка Майго са Мною за сталом; у астатнім, Сын Чалавечы ідзе, як прадвызначана; але гора таму чалавеку, якім Ён выдаецца. І яны пачалі пытацца адзін у аднаго, хто б зь іх быў той, які гэта зробіць. А была і спрэчка паміж імі, хто зь іх павінен уважацца за большага. Ён жа сказаў ім: цары валадараць над народамі і ўлады іхнія дабрадзеямі называюцца; а вы ня так: але хто з вас большы, будзь як меншы, і начальнік будзь, як слуга. Бо хто большы: той, хто ўзьлягае, ці хто слуга? Ці ня той, хто ўзьлягае? А Я сярод вас, як слуга. Але вы трывалі са Мною ў гаротах Маіх, і Я запавядаю вам, як запавядаў Мне Айцец Мой, Царства, каб елі і пілі на бяседзе Маёй у Царстве Маім, і каб селі на пасадах судзіць дванаццаць каленаў Ізраілевых. І сказаў Гасподзь: Сымоне! Сымоне! вось, сатана прасіў, каб сеяць вас як пшаніцу; але Я маліўся за цябе, каб не зьмізарнела вера твая; і ты некалісь, навярнуўшыся, умацуй братоў тваіх. Ён адказваў: Госпадзе! з Табою я гатовы і ў цямніцу і на сьмерць ісьці. Але Ён сказаў: кажу табе, Пётр, не засьпявае певень сёньня, як ты тройчы зрачэшся, што ня ведаеш Мяне. І сказаў ім: калі я пасылаў вас безь мяшка і бяз торбы і без абутку, ці мелі вы ў чым нястачу? Яны адказвалі: ні ў чым. Тады Ён сказаў ім: але цяпер, хто мае мяшок, той вазьмі яго, таксама і торбу; а ў каго няма, прадай вопратку сваю і купі меч; бо маўляю вам, што мусіць збыцца на Мне і гэтае напісанае: «і да зладзеяў залічаны». Бо тое, што пра Мяне, канчаецца. Яны сказалі: Госпадзе! вось, тут два мечы. Ён сказаў ім: досыць.