І выйшаўшы пайшоў як звычайна на гару Аліўную; за Ім сьледам пайшлі і вучні Ягоныя. А прыйшоўшы на месца, сказаў ім: малецеся, каб ня ўпасьці ў спакусу. І Сам адышоў ад іх - як кінуць каменем, і, схіліўшы калені, маліўся, кажучы: Войча! о, калі б Ты дабраволіў пранесьці чару гэтую міма Мяне! зрэшты, не Мая воля, а Твая хай будзе. І зьявіўся Яму анёл зь нябёсаў і мацаваў Яго. І ў змаганьні ўнутраным руплівей маліўся; і быў пот Ягоны, як кроплі крыві, што падалі на зямлю. Устаўшы з малітвы, Ён прыйшоў да вучняў, і застаў іх у сьне ад смутку, і сказаў ім: што вы сьпіце? устаньце і малецеся, каб ня ўпасьці ў спакусу.
Чытаць ЛУКАША 22
Падзяліцца
Параўнаць усе пераклады: ЛУКАША 22:39-46
Захоўвайце вершы, чытайце афлайн, глядзіце відэа і іншае!
YouVersion выкарыстоўвае файлы cookie для персаналізацыі вашага акаунта. Выкарыстоўваючы наш вэб-сайт, вы згаджаецеся на выкарыстанне намі файлаў cookie, як апісана ў нашай Палітыцы прыватнасці
Стужка
Біблія
Планы чытання
Відэа