Тады быў у Ерусаліме чалавек, імем Сымон. Ён быў муж праведны і пабожны, чакаў суцяшэньня Ізраілевага; і Дух Сьвяты быў на ім.
Яму было прадказана Духам Сьвятым, што ён ня ўбачыць сьмерці, пакуль ня ўбачыць Хрыста Гасподняга.
І прыйшоў ён па натхненьні ў храм. І калі бацькі прынесьлі Дзіцятка Ісуса, каб выканаць над Ім законны абрад,
ён узяў Яго на рукі, праславіў Бога і сказаў:
сёньня адпускаеш раба Твайго, Уладыка, паводле слова Твайго, зь мірам;
бо бачылі вочы мае збавеньне Тваё,
якое Ты ўгатаваў перад абліччам усіх народаў,
сьвятло на асьвятленьне язычнікаў, і славу народу Твайго Ізраіля.
А Язэп і Маці Ягоная дзівавалі ад сказанага пра Яго.
І дабраславіў іх Сымон, і сказаў Марыі, Маці Ягонай: вось, ляжыць Гэты на ўпадак і на ўзвышэньне многіх у Ізраілі і на азнаку нязгодаў, -
і Табе Самой зброя пратне душу, - каб адкрыліся помыслы многіх сэрцаў.
І была таксама Ганна прарочыца, дачка Фануілава, з роду Асіравага, якая дажыла да глыбокай старасьці, пражыўшы з мужам ад дзявоцтва свайго сем гадоў,
удава гадоў васьмідзесяці чатырох, якая не адыходзіла ад храма, постам і малітваю служачы Богу дзень і ноч.
І яна, у тую самую гадзіну падышоўшы, славіла Госпада і казала пра Яго ўсім, хто чакаў ратунку ў Ерусаліме.
Bible App
Біблія для дзяцей
