ЛУКАША 1:57-80

ЛУКАША 1:57-80 ББЛ

А ілізабэце прысьпеў час радзіць, і яна нарадзіла сына. І пачулі суседзі і родзічы ейныя, што прасьцёр Гасподзь ласку Сваю над ёю, і радаваліся зь ёю. На восьмы дзень прыйшлі абрэзаць дзіця, і хацелі назваць яго імем бацькі ягонага, Захарам. На гэта маці ягоная сказала: не; а назваць яго Янам. І сказалі ёй: нікога няма ў радзіне тваёй, хто б называўся гэтым імем. І пыталіся знакамі ў бацькі ягонага, як бы ён хацеў назваць яго. Ён папрасіў дошчачку і напісаў: Ян імя яму. І ўсе зьдзівіліся. І адразу разамкнуліся вусны ягоныя і язык ягоны, і ён загаварыў, славячы Бога. І быў страх на ўсіх, што жылі вакол іх; і расказвалі пра ўсё гэта па ўсёй нагорнай краіне Юдэйскай. Усе, хто чуў, паклалі гэта ў сэрца сваё і казалі: што будзе зь дзіцятка гэтага? І рука Гасподняя была зь ім. І Захар, бацька Ягоны, напоўніўся Духам Сьвятым і прарочыў, кажучы: Дабраславёны Гасподзь Бог Ізраілеў, што наведаў народ Свой і даў ратунак яму, і паслаў моцнага выратавальніка нам, нашчадка Давіда, слугі Свайго, як узьвясьціў вуснамі былых ад веку сьвятых прарокаў Сваіх, што ўратуе нас ад ворагаў нашых; і ад рукі ўсіх ненавісьнікаў нашых; учыніць міласэрнасьць бацькам нашым і ўспомніць сьвятую дамову Сваю, прысягу, якою прысягаў Ён Абрагаму, бацьку нашаму, даць нам, каб бяз страху, пасьля збавеньня ад рук ворагаў нашых, мы служылі Яму ў сьвятасьці і праўдзе перад Ім ва ўсе дні жыцьця нашага. А ты, дзіця, назавешся прарокам Усявышняга, бо ідзеш перад абліччам Госпада - падрыхтаваць шляхі Яму, каб разумеў народ Ягоны ратунак у дараваньні грахоў іхніх, праз шчырую міласэрнасьць Бога нашага, якой наведаў нас Усход з вышыні, прасьвятліць тых, што сядзяць у цемры і цяні сьмяротным, скіраваць ногі нашыя на шлях міру. А дзіця расло і мацавалася духам, і заставалася ў пустынях да дня зьяўленьня свайго Ізраілю.

Чытаць ЛУКАША 1