Як ужо многія пачалі складаць аповесьці пра добра вядомыя сярод нас падзеі,
як пераказалі нам тое ўсе, хто з самага пачатку быў сьведкамі і слугамі Слова, -
дык надумаўся і я, рупліва дасьледаваўшы ўсё з пачатку, па парадку апісаць табе, глыбокашаноўны Феафіле,
каб ты ўведаў цьвёрдую аснову таго вучэньня, у якім быў настаўлены.
У дні Ірада, цара Юдэйскага, быў сьвятар з Авіевай чаргі, імем Захар, і жонка ягоная з роду Ааронавага, імя ейнае ілізабэта.
Абое яны былі праведныя перад Богам, жывучы паводле ўсіх запаведзяў і ўстанаўленьняў Гасподніх беспахібна.
У іх ня было дзяцей, бо ілізабэта была няплодная, і абое былі ўжо ў сталым веку.
Аднаго разу, калі ён у парадку сваёй чаргі служыў перад Богам,
па жэрабі, як заведзена было ў сьвятароў, прыпала яму ўвайсьці ў храм Гасподні кадзіць,
а ўсё мноства людзей малілася звонку ў часе каджэньня, -
тады зьявіўся яму анёл Гасподні, стоячы па правы бок да ахвярніка кадзільнага,
і Захар, убачыўшы яго, сумеўся, і страх агарнуў яго.
Анёл жа сказаў яму: ня бойся, Захар, бо пачута малітва твая, і жонка твая ілізабета народзіць табе сына, і дасі яму імя Ян;
і будзе табе радасьць і весялосьць, і многія нараджэньню ягонаму ўзрадуюцца;
бо ён вялікі будзе перад Госпадам; ня будзе піць віна і сікеру, і Духам Сьвятым прасякнецца яшчэ ад улоньня маці сваёй;
і многіх з-паміж сыноў Ізраілевых наверне да Госпада Бога іхняга;
і пройдзе перад імі ў духу і ў сіле Ільлі, каб вярнуць сэрцы бацькоў дзецям, і непакорлівым лад думак праведнікаў, каб зьявіць Госпаду народ падрыхтаваны.
І сказаў Захар анёлу: па чым я пазнаю гэта? бо я стары, і жонка мая ў сталым веку.
Анёл сказаў яму ў адказ: я Гаўрыіл, стаю перад Богам, і пасланы гаварыць з табою і паведаміць табе гэта;
і вось ты будзеш маўчаць і ня зможаш гаварыць да таго дня, калі гэта збудзецца, за тое, што ты не паверыў словам маім, якія спраўдзяцца ў свой час.
Тым часам люд чакаў Захара і зьдзіўляўся, што ён марудзіў у храме.
А ён, выйшаўшы, ня мог гаварыць да іх; і яны зразумелі, што ён бачыў уяву ў храме; і ён рабіў ім знакі і заставаўся нямы.
А як скончыліся дні службы ягонай, вярнуўся ў дом свой.
Пасьля гэтых дзён зачала ілізабэта, жонка ягоная, і таілася пяць месяцаў, і казала:
так учыніў мне Гасподзь у дні тыя, калі паглядзеў на мяне, каб зьняць зь мяне ганьбу сярод людзей.
А на шостым месяцы пасланы быў анёл Гаўрыіл ад Бога ў горад Галілейскі, які называўся Назарэт,
да Дзевы, заручанай з мужам, імем Язэп, з дому Давідавага; а імя ў Дзевы: Марыя.
Анёл, увайшоўшы да Яе, сказаў: радуйся, Дабрадатная! Гасподзь з Табою; дабраславёная Ты сярод жанчын.
А Яна, угледзеўшы яго, сумелася ад словаў ягоных і разважала, што б гэта было за вітаньне.
І сказаў Ёй анёл: ня бойся, Марыя, бо Ты здабыла мілату ў Бога;
і вось, зачнеш ва ўлоньні, і народзіш Сына, і дасі Яму імя: Ісус;
Ён будзе вялікі і будзе названы Сынам Усявышняга; і дасьць Яму Гасподзь Бог пасад Давіда, бацькі Ягонага;
і будзе валадарыць над домам Якава вечна, і Царству Ягонаму ня будзе канца.
А Марыя сказала анёлу: як будзе гэта, калі Я мужа ня знаю?
Анёл сказаў Ёй у адказ: Дух Сьвяты сыйдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне Цябе; таму і народжанае Сьвятое назавецца Сынам Божым;
вось, і ілізабэта, сваячка Твая, называная няплоднаю, і яна зачала сына ў старасьці сваёй, і ёй ужо шосты месяц;
бо ў Бога не застанецца бясьсілым ніякае слова.
Тады Марыя сказала: вось, раба Гасподняя; хай будзе Мне паводле слова твайго. І адыйшоў ад Яе анёл.
І ўстаўшы, Марыя ў дні тыя, пасьпяшалася ў нагорную краіну, у горад Юдаў,
і ўвайшла ў дом Захара, і прывітала ілізабэту.
Калі ілізабэта пачула вітаньне Марыіна, варухнулася дзіцятка ў чэраве ў яе; і Елісавета напоўнілася Духам Сьвятым,
і ўсклікнула моцным голасам, і сказала: Дабраславёная Ты сярод жанчын, і дабраславёны плод улоньня Твайго!
І адкуль гэта мне, што прыйшла Маці Госпада майго да мяне?
Бо калі голас вітаньня Твайго дайшоў да слыху майго, варухнулася дзіцятка радасна ў чэраве маім.
І дабрашчасная Тая, Якая паверыла, бо збудзецца сказанае Ёй ад Госпада.
І сказала Марыя: праслаўляе душа Мая Госпада,
і ўзрадаваўся дух мой у Богу, Збаўцу Маім,
што дагледзеў Ён пакорлівасьць рабы Сваёй; бо ад сёньня будуць шчасьціць Мяне ўсе роды,
бо ўчыніў Мне веліч Магутны і сьвятое імя Ягонае,
і ласка Ягоная ў роды родаў да тых, што баяцца Яго;
зьявіў сілу рукі Сваёй; расьсеяў тых, што заносяцца думкамі сэрца свайго;
скінуў моцных з тронаў, і ўзвысіў пакорлівых;
галодных напоўніў дабром, а багатых пусьціў ані з чым;
прыгарнуў Ізраіля, слугу Свайго, памятаючы пра міласэрнасьць;
як казаў бацькам нашым, Абрагаму і семені ягонаму давеку.
А Марыя прабыла зь ёю каля трох месяцаў і вярнулася ў дом Свой.