Я адкрыў імя Тваё людзям, якіх Ты даў Мне ад сьвету; яны былі Твае, і Ты даў іх Мне, і яны выканалі слова Тваё;
цяпер уразумелі яны, што ўсё, што Ты даў Мне, ад Цябе ёсьць;
бо словы, якія Ты даў Мне, Я перадаў ім, і яны прынялі і ўразумелі ў праўдзе, што Я зыйшоў ад Цябе, і ўверавалі, што Ты паслаў Мяне.
Я малю за іх: не за ўвесь сьвет малю, а за тых, каго Ты даў Мне, бо яны Твае;
і ўсё Маё - Тваё, і Тваё - Маё; і Я праславіўся ў іх.
Я ўжо ня ў сьвеце, а яны ў сьвеце, а Я да Цябе іду. Войча Сьвяты! аслані іх у імя Тваё, тых, каго Ты Мне даў, каб яны былі адзіныя як і Мы.
Калі Я быў зь імі ў сьвеце, Я асланяў іх у імя Тваё; тых, каго Ты даў Мне, Я захаваў, і ніхто зь іх не загінуў, апрача сына пагібелі, каб збылося Пісаньне.
А цяпер да Цябе іду, і гэта кажу ў сьвеце, каб яны мелі ў сабе радасьць Маю поўную.
Я перадаў ім слова Тваё, і сьвет зьненавідзеў іх, бо яны не ад сьвету, як і Я не ад сьвету.
Не прашу, каб Ты ўзяў іх ад сьвету, а каб асланіў іх ад ліхога;
яны не ад сьвету, як і Я не ад сьвету.
Асьвяці іх у праўдзе Тваёй: слова Тваё ёсьць праўда.
Як Ты паслаў Мяне ў сьвет, так і Я паслаў іх у сьвет;
і за іх я прысьвячаю Сябе, каб і яны былі асьвечаныя праўдаю.