ГАЛЯТАЎ 5:1-15

Дык стойце ж у свабодзе, якую даў нам Хрыстос, і ня схіляйцеся зноў пад ярмо рабства. Вось, я, Павал, кажу вам: калі вы абразаецеся, ня будзе вам ніякае карысьці ад Хрыста. Яшчэ сьведчу кожнаму чалавеку, які абразаецца, што ён павінен выконваць увесь закон. Вы, хто апраўдвае сябе законам, засталіся бяз Хрыста, адпаліся ад мілаты, а мы духам чакаем і спадзяёмся на праведнасьць ад веры; бо ў Хрысьце Ісусе ня мае сілы ні абразаньне, ні неабразаньне, а вера, якая дзее празь любоў. Вы ішлі хораша: хто спыніў вас, каб вы не скараліся ісьціне? Такое перакананьне не ад Таго, Хто заклікае вас. Каліва закваскі расчыняе ўсё цеста. Я пэўны за вас у Госпадзе, што вы ня будзеце думаць іначай; а той, хто змушчае вас, хто б ён ні быў, панясе на сабе асуду. За што ж гоняць мяне, браты, калі я і цяпер прапаведую абразаньне? Тады ганьба крыжа спынілася б. О, калі б выдаліць тых, якія баламуцяць вас! Да вольнасьці закліканы вы, браты, толькі вольнасьць ваша ня была б повадам дагаджаць плоці; а любоўю служэце адно аднаму. Бо ўвесь закон у адзін сказ укладваецца: «любі блізкага твайго, як самога сябе». Калі ж паміж сабою грызяцеся і ясьце адно аднаго, дык глядзеце, каб не панішчылі вы адно аднаго.